De kern van 'The Couscous Chronicles' gaat over de ervaringen van de auteur als lid van het Vredeskorps in Marokko in 1977.

Richard Wallace was net afgestudeerd aan de universiteit. Gewapend met zijn filmproductie diploma, besloot hij dat hij wilde reizen. Hij ging bij het Vredeskorps werken als vrijwilliger en nam deel aan de jaarlijkse uitzending van stagiaires naar Rabat (de Marokkaanse hoofdstad). Hij leerde Frans, wat Arabisch en over de islamitische cultuur.

Hij maakte deel uit van het mediateam van het ministerie van Landbouw en produceerde trainingsfilms en gedrukt materiaal voor boeren.

Een deel van zijn werk was het begrijpen van de Marokkaanse manier van leven. Onderweg krijgen we te lezen over de relaties die hij aangaat met zijn vrouwelijke kamergenoot, collega's en andere bezoekers. Deze interacties blijken amusant en leerzaam te zijn.

Wallace bezocht vele kleine stadjes waardoor hij zijn nieuwe thuis beter begreep. De bezienswaardigheden en smaken van Marokko springen van de pagina af als we Wallace volgen tijdens zijn avonturen.
Hij hield een dagboek bij uit die periode en persoonlijke papieren die hem in staat stelden om zich zijn ervaringen tot in detail te herinneren. Ook de gedachten van andere vrijwilligers zijn in het dagboek opgenomen. Dit voegt een interessante laag toe aan dit boek.

Dit is het eerste boek dat ik heb gelezen waarin je begrijpt wat er achter de schermen gebeurt als vrijwilliger.

Ik vond dit boek gemakkelijk te lezen en zijn verhalen hielden me bezig. Ik zou dit boek aanraden aan degenen die graag reizen en ook als je geïnteresseerd bent in het vredeskorps.