Er is een 'groot verschil' tussen Canada en de grote stedelijke centra en het platteland, in vergelijking met de plaatsen waar de inheemse bevolking zich bevindt, in afgelegen gebieden, die alleen via de lucht bereikbaar zijn.

"Er zijn twee 'Canadezen'. Eén die iedereen kent, maar dan zijn er de First Nations (oorspronkelijke bewoners), geïsoleerd, zonder toegang over de weg, en in de winter via ijswegen, met een hoog percentage zelfmoorden onder jongeren, met werkloosheid, zonder mogelijkheden op het gebied van onderwijs, van socialisatie gezien het kleine aantal mensen in de reservaten", zei de maatschappelijk werker, geboren in Barcelos, district Braga.

Een ander probleem dat de inheemse gemeenschappen in Canada treft "is het gebrek aan toegang tot drinkwater", en het voedsel zelf is niet in evenwicht gezien het gebrek aan toegang tot voedsel zoals "groenten en fruit".

Sinds 2016 ontwikkelt 'First Nations Project' culturele en sportprogramma's in de First Nation of Attawapiskat, in het noorden van Ontario, nadat die gemeenschap de noodtoestand had afgekondigd, waarbij 11 van haar leden in één week tijd zelfmoord probeerden te plegen.

Gezien de beperkingen als gevolg van de pandemie en het onvermogen om naar afgelegen locaties te reizen, werken de programma's die door de in Toronto gevestigde instelling worden uitgevoerd alleen op een "virtuele" manier, met sociale netwerken als hulpmiddel.

"Op dit moment hebben we een virtueel dansprogramma, in samenwerking met scholen in de omgeving van Toronto en andere onderwijsinstellingen van de First Nations in de provincies Ontario, Manitoba en Quebec. Naast het verzorgen van een programma voor lichamelijke opvoeding", legt Paulo Pereira uit, die 30 jaar geleden naar Canada verhuisde.

Na een terugkeer naar de normaliteit is 'First Nations Project' in 2021 van plan om terug te keren naar Attawapiskat (Ontario), en het project uit te breiden naar Moosonee (Ontario) en God's Lake Narrows (Manitoba).