De wetgevingsinitiatieven volgden op een voorstel dat de DECO (Portugese Vereniging voor de verdediging van de consument) in april aan het parlement voorlegde voor de instelling van 25 september als Nationale Dag van de Duurzaamheid.

In het door de centristen gepresenteerde project herinnert de CDS eraan dat "de internationale arena in 2015 een aanzienlijke stap heeft gezet, met het intergouvernementele standpunt dat is ingenomen tijdens een topconferentie van de Verenigde Naties op 24 en 25 september", waarbij "een gezamenlijke verbintenis tot 17 doelstellingen voor duurzame ontwikkeling tegen 2030" is overeengekomen.

"Gezien de onvermijdelijkheid van de veranderingen en hervormingen die het 2020-scenario de besluitvormers en onze samenleving heeft gebracht, zijn de zorgen van 2015 rond de opgesomde doelstellingen steeds dringender en relevanter geworden", blijven zij overeind.

Zo dringt de CDS er bij de socialistische regering op aan om "institutionele en nationale erkenning te geven aan 25 september als datum die gewijd is aan duurzaamheid - in ons land en in de rest van de wereld, als middel om de burgers bewust te maken van de doelstellingen die tegen het einde van het decennium moeten worden bereikt".

In het Chega-project kan men lezen dat "regeringen en de meest uiteenlopende instellingen in alle landen zich moeten verenigen in het nemen van maatregelen die een vermindering van de ecologische voetafdruk en de implementatie van een economisch model dat zich aanpast aan de uitdagingen die ons nu worden gesteld, bevorderen".

De enige afgevaardigde van de partij, André Ventura, is echter van mening dat "het belangrijk is om de uitstoot van koolstofdioxide te verminderen, maar het is ook belangrijk dat de gemakkelijkste manier, namelijk het bestraffen van vervuilende industrieën en bedrijven, niet wordt gekozen omdat zij verantwoordelijk zijn voor de inzetbaarheid van miljoenen mensen over de hele wereld".

De niet-geregistreerde afgevaardigde Joacine Katar Moreira pleit er daarentegen voor dat "in het licht van het extractiemodel het idee van ecologische en culturele duurzaamheid zich heeft opgedrongen ten behoeve van de toekomstige generaties", maar zo'n idee is "niet in staat geweest om te breken met het idee van een voortdurende vooruitgang die wordt gekenmerkt door een verkenning zonder grenzen, met gevolgen op verschillende niveaus voor de samenlevingen en voor de planeet".

"In tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen voor duurzaamheid, is het niet alleen de planeet in zijn milieudimensie die op het spel staat. Juist omdat het niet mogelijk is om de planeet te onttrekken aan de sfeer van het menselijk bestaan, komt duurzaamheid voort uit een driehoeksverhouding tussen economische groei, sociale integratie en milieubescherming", legt de parlementariër uit.