De aankondiging, die "VitalinaVarela" achter het Roemeense "Collective" plaatste, door Alexander Nanau, de Braziliaanse "Bacurau", Kléber Mendonçeen Filho en Juliano Dornelles, en de Russische "Bonenstaak", door Kantemir Balagov, werd gemaakt via de Twitter-account van de accountorganisatie na de 55e jaarlijkse prijsuitreiking.

Volgens de stemming kreeg "Collective" 38 punten, terwijl "Bacurau" en "Beanpole" 36 "ex aequo" punten kregen, gevolgd door "Vitalina Varela" met 32 punten. Pedro Costa's film werd ook derde in de categorie van de beste cinematografie, waarbij de regisseur van de fotografie Leonardo Simões werd overtroffen door James Richards (van "Nomadland") en Shabier Kirchner (van "Lovers Rock"). "Nomadland", van Chloé Zhao, was de grote winnaar van deze prijzen. Hij won ook de categorieën beste film, beste prestaties en beste actrice, toegeschreven aan Frances McDormand.

Volgens de Critics Society werd het proces uitgevoerd door een gewogen stemsysteem, waarbij de deelnemers stemden op hun drie keuzes voor elke categorie (drie punten voor de eerste keuze, twee voor de tweede en één voor de derde). "De genomineerde met de meeste punten en die op de meeste stembiljetten voorkomt, wint", legt de vereniging uit.

De Portugese kandidaat voor de Oscarnominatie voor Beste Internationale Film, "Vitalina Varela" beleefde zijn wereldpremière in augustus 2019 op het Locarno Filmfestival in Zwitserland, waar hij de belangrijkste prijzen won: Gouden luipaard en luipaard voor de beste vrouwelijke interpretatie.

Sindsdien is hij op verschillende internationale filmfestivals vertoond en bekroond met verschillende prijzen, naast het feit dat hij op meerdere lijsten van de beste van het jaar staat. De gespecialiseerde publicatie Variety plaatste hem 19 dagen geleden in de lijst van mogelijke kandidaten voor de Oscar voor Beste Internationale Film.

Pedro Costa ontmoette Vitalina Varela toen hij "Cavalo Dinheiro" runde, om uiteindelijk een deel van haar verhaal in het verhaal op te nemen en haar vervolgens een hoofdrol te geven in de volgende film. Het verhaal richt zich op een Kaapverdische vrouw die drie dagen na de dood van haar man in Portugal aankomt, na 25 jaar te hebben gewacht op een vliegticket.

In Locarno legde Pedro Costa uit dat de films over de Kaapverdische gemeenschap geen documentaires zijn: "We doen iets epischer", gebaseerd op een relatie die al 25 jaar bestaat. "Ik heb het over mensen die vandaag de dag in de vergetelheid leven, op straat slapen, gemarteld worden. De bioscoop kan hen in zekere zin beschermen, een deel van deze situatie wreken, omdat het overal kan worden vertoond," zei hij.