Er zijn veel berichten over verpleegkundigen, dankzij de sociale media, die zich in een kritieke situatie bevinden. Deze gezondheidswerkers klagen dat ze gezichtswonden hebben doordat ze urenlang beschermingsmiddelen moeten dragen en dat ze urenlang niet kunnen eten of naar het toilet kunnen gaan, maar de belangrijkste klacht gaat altijd terug naar een basaal gebrek aan personeel.

"Wij proberen ons als team te beschermen tegen de grote fysieke en mentale slijtage waaraan wij worden blootgesteld. We zijn allemaal op een missie, en als iemand neergaat dan brengen we anderen in gevaar. En we zijn al met zo weinigen! Lange diensten, zonder pauzes - bij gebrek aan personeel -, vele uren doorweekt van het zweet, zonder te eten, te drinken of naar het toilet te gaan. Het gevoel van kortademigheid is constant onder beschermende uitrusting. We moeten vaak vertragen om de ademhalingsinspanning aan te kunnen en te kunnen denken", zei Rui, een verpleger in de frontlinie van het Coronavirus in Coimbra tegen The Portugal News.

"Patiënten zijn kwetsbaar, troosteloos, bang om kamergenoten zo snel te zien vertrekken en op een kille manier vanwege de kenmerken van de infectie, ze krijgen niet eens het comfort van een bezoek", vertelt hij ons.

Toch doen deze "astronauten", zoals hij ze noemt, elke dag hun best om hun patiënten te troosten: "Wij, "astronauten", worden geremd door de uitrusting die we moeten dragen om de troost en empathie te kunnen geven die patiënten verdienen. Vaak kunnen we hen niet eens een troostende hand geven tijdens hun laatste adem", zei hij.

Joana is ook verpleegster en verblijft momenteel in preventieve isolatie na contact te hebben gehad met haar vriend, die hetzelfde beroep uitoefent en onlangs positief testte op het coronavirus. Zij is van mening dat de personele middelen niet evenredig zijn gegroeid met de toename van het aantal patiënten: "Wat mijn dienst betreft: met de toename van het aantal gevallen zag ik mijn team met de dag kleiner worden. Nu zitten we in isolatie, net als zoveel anderen die het virus ook hebben opgelopen terwijl ze hun plicht deden".

Om deze reden "begonnen de vrije dagen steeds minder te worden, omdat we collega's hebben die besmet zijn en gemist worden, maar toch de diensten moeten draaien", vertelde een eerstelijns verpleegster in Coimbra aan The Portugal News

Niet alleen verpleegkundigen en artsen zijn nodig: "De versterking van de personele middelen moet ook gericht zijn op personeel buiten het ziekenhuis, zoals bewakers, schoonmaakpersoneel en ziekenhuisportiers", aldus Joana.

Daarnaast betreurt Rui ook het niet bestaande beleid voor de aanwerving en waardering van personeel. "Onzekere contracten, zonder vooruitzichten, die een belediging zijn voor de waarde van het belangrijkste element van de instellingen - degenen die er werken", zei hij.

Er is een onderwerp waar alle verpleegkundigen met één stem over spreken: "Mensen moeten niet stoppen naar ziekenhuizen te gaan omdat ze bang zijn Covid-19 op te lopen", waarmee het idee wordt versterkt dat ziekenhuizen veilige plaatsen zijn.

"In deze tijd stellen veel mensen het uit om naar het ziekenhuis te gaan, wat leidt tot een geleidelijke verslechtering van hun toestand en wanneer ze eindelijk gaan, is hun toestand vaak onherstelbaar verslechterd. Er komen steeds meer berichten van verschillende gezondheidswerkers over de morbiditeit die zal toenemen als gevolg van het uitstellen en opsporen van verschillende aandoeningen", aldus een van de verpleegkundigen.

In dezelfde lijn zegt Rui: "ziekenhuizen zijn veilige plaatsen, met reinigingsprotocollen, infectiebestrijding en goed gedefinieerde circuits. In vergelijking met andere plaatsen, zoals het openbaar vervoer, is de kans om besmet te raken onvergelijkbaar veel kleiner".

Verderop in het zuiden van het land zei Filipe Brito, een verpleger op de eerste intensive care-afdeling (ICU) van het ziekenhuis van Faro: "Ik denk dat de directie van het ziekenhuis de best mogelijke beslissingen heeft genomen. De teams zijn versterkt in termen van menselijke hulpbronnen, met meer verpleegkundigen", eraan toevoegend dat "ik het niet eens ben met de opvatting dat de regering niets goed heeft gedaan, ik ben het er niet mee eens omdat niemand in de wereld hierop was voorbereid, daarom lopen we ook een beetje achter".

Covid-zorg in het Faro ziekenhuis
Wanneer besmette patiënten naar het ziekenhuis komen worden zij "in een paviljoen voor het ziekenhuis gescreend, degenen die opgenomen moeten worden gaan naar een specifieke afdeling en degenen die intensieve zorg nodig hebben hebben directe toegang tot de ICU. Wij hadden een open afdeling; wij hebben reeds de tweede geopend en zijn momenteel op weg naar de derde. Dit maakt allemaal deel uit van het noodplan", aldus Filipe Brito.

"Dan met betrekking tot de apparatuur die we ook geleverd krijgen, we hadden ventilatoren die tijdens de eerste golf zijn aangekomen", zei hij terwijl hij bevestigde dat er vooralsnog geen tekort aan materiaal is in Faro.

Naar verluidt hebben gezondheidswerkers in sommige ziekenhuizen door een gebrek aan middelen al moeten kiezen tussen overlevenden en stervenden, maar Filipe Brito garandeert dat dit in het ziekenhuis van Faro nooit is gebeurd.

"Dit gebeurt niet in Faro. Kiezen tussen wie leeft en wie sterft is een simplistische benadering, de intensive care is het ziekenhuis in het ziekenhuis, kritieke patiënten worden alleen op de intensive care opgenomen als ze in staat zijn die fase door te komen en er zijn criteria voor het opnemen van patiënten, en bij Covid-19-patiënten is dat ook zo. Artsen selecteren. Je selecteert niet tussen wie leeft en wie sterft in ziekenhuizen, je selecteert alleen wie meer middelen krijgt. Ziekenhuismiddelen zijn eindig", concludeerde hij.


Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins