Het gebeurt niet elke dag dat iemand een voorwerp kan bezitten dat op de UNESCO-lijst van immaterieel cultureel erfgoed (In Need Of Urgent Safeguarding) is geplaatst. De Portugese koebel is zo'n voorwerp. Vuurkunstenaars (smeden en koperslagers) in de Alentejo produceren al minstens 600 jaar koebellen met een uniek geluid en een hoofddoel, namelijk het helpen terugvinden van dieren die over de weiden verspreid zijn.

In het dorp Alcáçovas, een van de belangrijkste herdersgebieden van het land, beheren koebelmeesters Guilherme Maia en Francisco Cardoso van de derde generatie samen met hun vier arbeiders de laatst overgebleven handgemaakte koebelfabriek, Chocolhas Pardalinho, die in 1913 werd opgericht in de koebelhoofdstad van Portugal.

Het is een tijdrovend, technisch ingewikkeld ambacht en het duurt verscheidene jaren om alle ambachtelijke onderdelen onder de knie te krijgen om deze stukken te vervaardigen. Elke koebel is het resultaat van zeer vakkundig handwerk. De koebellen worden gemaakt van ijzer, dat koud wordt gehamerd en op een aambeeld wordt gevouwen tot het de vorm van een beker heeft. Kleine stukjes koper of tin worden rond het ijzer gelegd en het geheel wordt omhuld met een mengsel van klei en stro. Het stuk wordt gedurende ongeveer 45 minuten op 1300°C gebakken, uit de oven gehaald en op de grond gerold om het metaal gelijkmatig te verdelen en vervolgens in koud water gedompeld om snel af te koelen. Eenmaal afgekoeld wordt de klei opengebroken, wordt de bel gepolijst en wordt de toon van de bel, met behulp van een metalen of houten klepel, zo afgesteld dat hij niet alleen aangenaam klinkt maar ook op afstand hoorbaar is.

In het verleden gebruikten herders klokken van verschillende grootte, afhankelijk van het seizoen. De gulzigste koe gebruikte de "mannenbel" (chocalho macho - groter en met meer basklank), zodat de herder wist wanneer het dier het gras van de buurman ging opeten. De koebellen van vandaag zijn niet alleen voor koeien. Chocolhas Pardalhino maakt vele vormen en maten voor paarden, geiten, schapen, kippen, en zelfs honden. Ze bieden ook een decoratieve lijn, net zo muzikaal gestemd en mooi aan de muur, in de tuin, of bij uw voordeur.

Chocolhas Pardalhino verwelkomt bezoekers voor fabrieksrondleidingen en workshops van 10-15 deelnemers. Ze verzenden wereldwijd en u kunt deze fijne werken van geschiedenis en traditie kopen in hun fabriek, per telefoon, en via Facebook. www.chocalhosPardalinho.com


Ontvang meer verhalen zoals deze van Relish Portugal - het Engelstalige tijdschrift over eten en cultuur, een bekroonde, online publicatie die elk kwartaal gratis en met abonnement verschijnt. Ga naar RelishPortugal.com om u te abonneren.

Chocolhas Pardalinho's Tomatensoep
Recept
2 kg rijpe tomaten
1 dl olijfolie
2 grote uien, in dunne repen gesneden
2 teentjes knoflook, fijngehakt
1 groene paprika (optioneel), in blokjes gesneden
1 laurierblad
5 el tomatenpuree
1,5 ltr water
1 tl oregano
versgemalen zout/peper naar smaak
5 eieren
Plakjes Alentejobrood

Bereidingswijze
Begin in een grote pan met het koken van water. Snijd een kleine x in de onderkant van elke tomaat. Zodra het water kookt, zet u het op een laag pitje, voegt u de tomaten toe en laat u ze 20 seconden staan. Haal ze eruit met een schuimspaan en spoel ze af onder koud water. Ontvel de tomaten, snijd ze doormidden, verwijder de zaadjes en snijd ze in kleine stukjes.

Doe de olijfolie, ui, knoflook, peper (indien gebruikt) en het laurierblaadje in een pan met een zware bodem en fruit tot de ui zacht is. Voeg tomaten en tomatenpuree toe, roer en laat 5 minuten koken. Voeg water en oregano toe. Roer en kook gedurende 20 minuten. Proef op zout en voeg een snufje peper toe.

Schep een ei in een kommetje en giet het in de pan. Herhaal dit met de andere eieren. Dek af en kook tot de eieren de gewenste gaarheid hebben. Leg een sneetje Alentejobrood op een ondiep soepbord, bedek met soep en een ei per persoon.