Ik heb ergens gelezen dat onkruid wieden net zoiets is als Marmite - je houdt ervan of je haat het, en helaas is het zo dat als je het onkruid niet onder controle houdt, het je tuin zal overnemen - het zal zich zelfs vestigen in je dierbare potten op je balkon als je niet waakzaam bent. Ik weet dat onkruidverdelgers wel helpen, maar de schade die ze aan het milieu toebrengen is enorm en moet worden afgewogen tegen de onmiddellijke voldoening van een goed uitgevoerde klus!

Hoewel onkruid wieden een karwei is, vind ik het op een vreemde manier therapeutisch en ontspannend. Het is een hersenloos klusje dat je kunt doen terwijl je aan iets anders denkt, je kunt er helemaal in opgaan - een soort zen-ding, zo je wilt. Doe de handschoenen aan, pak een tuinvork, zoek een warm plekje (of een schaduwrijk plekje als het te warm is!) en ga aan de slag.

Je kunt er veel plezier aan beleven om in alle rust een groeiplaats te ontdoen van ongewenst onkruid, en ik word een beetje een expert in het herkennen van onkruid met diepe wortels (paardenbloemen, die moeten misschien worden uitgegraven) of met ondiepe wortels (klaver, die spreidt zijn dunne wortels een eind uit).

Ze zeggen dat als je de naam van een plant kent, het geen onkruid is - ik weet niet zeker of dit helemaal waar is, maar brandnetels zijn een ander onkruid dat je onder de knie moet krijgen voordat ze groot worden, de kleintjes doen geen pijn, maar de groten wel! Wist je dat ze holle brandharen hebben, trichomen genaamd, op de bladeren en stengels, die werken als hypodermische naalden, die histamine en andere chemicaliën injecteren die een steek veroorzaken? Dit heet contacturticaria, en maakt je gek van de jeuk. De plant heeft een lange gebruiksgeschiedenis als bron voor traditionele medicijnen, voedsel en thee - het is dus altijd mogelijk dat je je volgende kopje thee maakt met wat je achter je geraniums vindt schuilen!

Wee je gebeente als je het onkruid wieden laat tot de echte zomer begint - de hitte midden in de zomer in Portugal is wreed en de grond zal verharden als beton, en je zult een drilboor nodig hebben om ze eruit te krijgen, en ze zullen overleven terwijl je zorgvuldig verzorgde plant verwelkt en afsterft. Je kunt het onkruid altijd een vals gevoel van veiligheid geven door ze water te geven, bevochtiging van de grond zal het gemakkelijker maken om het hele onkruid eruit te krijgen, of je zou uiteindelijk gewoon hun topjes eraf kunnen rukken en de wortels intact laten.

Het is echt vreemd, elk jaar komen er nieuwe, andere onkruiden uit het niets, misschien zijn ze inheems in Portugal en heb ik ze nog niet eerder gezien, sommige lijken als enige taak te hebben om zoveel mogelijk grond te bedekken, maar het zijn allemaal invasieve dieven en zullen uiteindelijk concurreren om ruimte van je planten, gulzig zijn naar vocht en voedingsstoffen, en zullen je planten vernietigen en verstikken als ze kunnen.

Dus je denkt dat onkruid wieden puur om esthetische redenen wordt gedaan, bedoeld om je tuin en tuin er mooi uit te laten zien? Wel, je moet beslissen wat onkruid is. Als er bijvoorbeeld een tomaat ontkiemt in de compost die je rond je rozen hebt gestrooid, zul je die tomaat er waarschijnlijk uittrekken, ook al kweek je tomaten in je moestuin. Of een van je planten heeft zaadjes laten vallen en de nieuwe groeien te dicht bij de 'moederplant', of die vetplant heeft nieuwe groei die de pot op je terras verdringt. Wees niet bang om een "goede" plant te verwijderen als hij niet staat waar je hem hebben wilt. Je wilt dat de planten die overblijven hun volle groei en rijpheid bereiken, en onkruid steelt zonlicht, vocht en andere hulpbronnen van de planten die je wilt laten groeien.

Dus hou je in, en krijg je tuin terug!

Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan