Het spectrum is groot. Van de typische slapeloosheid, via parasomnieën - zoals slaapwandelen, nachtmerries, bruxisme (tandenknarsen), rusteloze benen syndroom, enuresis, slaapverlamming - tot de twee soorten slaapapneu (obstructieve en centrale), zullen we de belangrijkste symptomen van deze pathologieën beschrijven en hoe we hun negatieve effecten kunnen beheersen en terug kunnen keren naar een goede nachtrust.

In een interview met Dr Carlos Glória, medisch directeur van het HPA Alvor Hospital en longarts, leren we slaapziekten te onderscheiden, ze te identificeren en vooral het belang in te zien van een goed uitgeruste nacht (volwassenen 7 tot 9 uur per nacht) en de productiviteit te ontdekken die een goede nachtrust in ons dagelijks leven kan brengen.

Besef hoe eenvoudig het kan zijn om een einde te maken aan uw vreselijke slapeloosheid

HPA Health Group heeft specialisten klaarstaan om u te helpen uw slapeloosheid onder controle te krijgen of zelfs voorgoed te beëindigen. Soms zijn medicijnen niet nodig en kan de behandeling minder ingrijpend en zonder medicijnen zijn.

"In de meeste gevallen moet de behandeling van slapeloosheid niet beginnen met slaappillen. Dit is een gewoonte die moeilijk te doorbreken is omdat mensen verslaafd raken aan de medicatie", aldus Dr. Gloria. Dus, hoe kunnen we op een meer natuurlijke manier een einde maken aan slapeloosheid? Gedragstherapieën zijn het antwoord, maar laten we eerst een onderscheid maken tussen de twee vormen van slapeloosheid.

Moeilijk in slaap vallen is de meest voorkomende vorm van slapeloosheid en kan samenhangen met stress, angst en, natuurlijk, ploegendienst, bekend als vroege of initiële slapeloosheid. Als u geen problemen hebt met inslapen, maar 's nachts wakker wordt en opnieuw moeilijk in slaap valt, is er een andere vorm van slapeloosheid, die late slapeloosheid wordt genoemd.

We moeten er dus altijd rekening mee houden dat slapeloosheid geen incidenteel incident is, maar "een ziekte die vaak voorkomt bij mensen die deze pathologie hebben" en die behandeld en gecontroleerd moet worden door een specialist.

Naar schatting lijden wereldwijd miljoenen mensen van alle leeftijden aan deze aandoening en kan deze in de meeste gevallen worden opgelost met wat artsen "slaaphygiëne" noemen. Slaaphygiëne wordt gekenmerkt door een reeks goede gewoonten die men moet volbrengen voor het slapengaan en die volgens de arts kunnen worden samengevat als: "op het juiste moment, op hetzelfde tijdstip en in een rustige omgeving gaan slapen en wakker worden".

Zelfs tijdens de pandemie moeten we rekening houden met dit medisch advies. Door te proberen op hetzelfde tijdstip te gaan slapen en op het gebruikelijke tijdstip wakker te worden, wordt een ontregeling van de slaap voorkomen.

Wat dit punt betreft, geeft de dokter ons een tip voor onze lezers die vaak aan slapeloosheid lijden: "Men moet naar bed gaan om te slapen, niet om series, films of sport te kijken op een mobiele telefoon, een tablet of TV. Als men na 10-15 minuten niet in slaap valt, dan is het beter om op te staan, naar de bank in de woonkamer te gaan, te proberen een boek te lezen (kijk geen gewelddadige films, sport of voetbal, vooral niet als je team verliest...) en weer naar bed te gaan als je je slaperig voelt. Als u nog steeds niet in slaap kunt vallen, sta dan weer op en doe hetzelfde. Een bed is om in te slapen, maar het is heel moeilijk om mensen aan deze routine te laten wennen. Dat is een taak voor professionals in gedragspsychologie", legt hij uit.

Slaapwandelen, nachtmerries, bruxisme, bedplassen, rusteloze-benensyndroom en slaapverlamming

Al deze ziektebeelden hebben iets gemeen: ze doen zich 's nachts voor, soms zelfs zonder dat men zich daarvan bewust is. Deze slaapstoornissen worden parasomnieën genoemd en komen vaker voor bij kinderen en adolescenten, maar ze kunnen tot in de volwassenheid blijven bestaan en levenslange gevolgen hebben als we ze niet behandelen, terwijl dat wel de bedoeling is.

Een voorbeeld van parasomnieën is somnambulisme, dat veel voorkomt bij kinderen. Ook nachtmerries en bruxisme, waarbij je 's nachts je tanden knarst of op elkaar klemt, kunnen problemen veroorzaken in de temporomandibulaire gewrichten en het gebit. Een andere veel voorkomende parasomnie is enuresis, waarbij een kind van 5 jaar of ouder met tussenpozen nachtelijke urine-incontinentie vertoont.

Abnormale bewegingen tijdens de slaap, zoals het "rustelozebenensyndroom", hebben ook een dramatisch effect op de slaapkwaliteit, aldus de arts.

Hoe insomnias of parasomnias te behandelen? "Idealiter moeten deze patiënten worden geobserveerd door een psycholoog, neuroloog of psychiater die zich bezighoudt met slaap. Niet-farmacologische benaderingen kunnen worden geprobeerd, zoals gedragstherapie, hypnose, enz. Er kunnen ook interessante tips worden gegeven. Als een kind bijvoorbeeld een nachtmerrie heeft, wordt de ouders aangeraden het kind niet wakker te maken. De ouders moeten in de buurt blijven en erop letten dat het kind zich niet bezeert door zijn bewegingen en als het kind wakker wordt, kunnen de ouders met hem praten over de nachtmerrie en bijvoorbeeld proberen een goede afloop te vinden voor de nachtmerrie", legde de arts uit.

Slaapverlamming is een van de symptomen van narcolepsie, die ook vaak voorkomt bij parasomnia. Het is een volledig onvermogen om te bewegen gedurende een of twee minuten onmiddellijk na het ontwaken, hoewel het ook kan optreden vlak voor het in slaap vallen. Patiënten met deze slaapstoornis kunnen ook overdag overmatig slaperig zijn. "Slaapverlamming is een van de meer complexe parasomnieën, maar er zijn verschillende medicijnen die de symptomen helpen verlichten. Het is een ziekte die door neurologen en psychiaters wordt behandeld". Verwijst Dr Gloria.

Slaapapneu - hoe kan men het opsporen?

Een van de meest voorkomende slaapstoornissen ten slotte is slaapapneu. Dr. Carlos Glória, een specialist op dit gebied, legt uit dat er twee soorten zijn: centrale en obstructieve apneu.

Te beginnen met de minder voorkomende, het centrale slaapapneu-syndroom: dit treedt op wanneer "de hersenen de neurologische prikkel om de ademhaling op gang te brengen, niet afgeven via de samentrekking van het middenrif". Het komt vaker voor bij ouderen, patiënten met hartfalen, cerebrovasculaire aandoeningen of bij mensen van elke leeftijd die hersentrauma's of tumoren hebben opgelopen, enz. Het is een ziekte waarvoor geen effectieve farmacologische behandeling bestaat. Patiënten gebruiken tijdens hun slaap een draagbaar beademingsapparaat. Dit apparaat herkent wanneer een persoon niet ademt. Het zorgt voor een ademhalingscyclus wanneer een persoon niet ademt", aldus de specialist.

Het andere type apneusyndroom is obstructieve slaapapneu, dat verantwoordelijk is voor 50 procent van alle slaapconsulten en waarbij wereldwijd 500 miljoen mensen aan obstructieve slaapapneu lijden.

Om te beginnen met uit te leggen waarom dit type apneu optreedt, is het de moeite waard te vermelden dat je voor een goede nachtrust een periode van oppervlakkige slaap moet doormaken, een periode van diepe, diepe slaap en een periode van dromen, bekend als REM (omdat er tijdens deze slaapfase Rapid Eye Movements zijn).

"Wat er gebeurt, is dat de patiënt die aan obstructieve apneu lijdt, de strottenhoofd- en keelholte-spieren ontspant wanneer hij in slaap valt. Tijdens de slaapperiode begint de patiënt te snurken, en als de slaap diep is, komt er geen lucht meer door de luchtwegen, die geheel of bijna geheel afgesloten raken. Tijdens deze periode zegt het ademhalingsgedeelte van de hersenen dat we moeten ademen, maar de lucht bereikt de longen niet, omdat de bovenste luchtwegen zijn dichtgeklapt. De zuurstof in het bloed is verminderd, zodat onze hersenen ons vertellen dat we wakker moeten worden - we noemen dit een micro-waken - van diepe naar oppervlakkige slaap gaan. In deze situatie is onze nachtrust zeer gefragmenteerd, zonder lange perioden in oppervlakkige, diepe of REM-slaap. Dus, "zelfs als een patiënt dagelijks 12 of 15 uur slaapt, is dit een slaap van slechte kwaliteit, en de persoon zal moe wakker worden en zich de hele dag slaperig voelen", zegt Dr. Gloria tegen The Portugal News. De behandeling van deze ziekte omvat een draagbaar apparaat (CPAP genaamd) dat meestal wordt gebruikt en dat een continue en variabele luchtdruk in de bovenste luchtwegen levert, waardoor de luchtwegen worden geopend tijdens perioden van diepe slaap, zonder welke de lucht de longen niet kan bereiken.

Risicofactoren - Hoe kom je erachter of je aan obstructieve apneu lijdt?

"Bij kinderen komen ouders er al snel achter of hun kinderen snurken, en een van de meest voorkomende oorzaken zijn vergrote amandelen, die soms operatief moeten worden verwijderd. Bij volwassenen, wanneer apneu optreedt tijdens de slaap, merkt de echtgenoot luid gesnurk op en uiteindelijk ademhalingspauzes tijdens de slaap van de partner", legde de arts uit.

Het is dus meestal gemakkelijker te ontdekken als we een partner hebben die naast ons slaapt, maar als je geen partner hebt, zijn er enkele symptomen die we zelf kunnen opmerken, zoals: wakker worden na een lange slaap met het gevoel dat de slaap niet rustgevend was; soms wakker worden met een gevoel van verstikking; en het meest voorkomende symptoom, namelijk overmatige slaperigheid overdag. Risicofactoren voor obstructieve slaapapneu die door de arts worden genoemd zijn: overgewicht, leeftijd en familiegeschiedenis. Dr. Glória zei ook dat sommige ziekten zoals hypertensie, beroertes of diabetes vaker voorkomen bij patiënten met slaapapneu, en meestal zal de behandeling voor slaapapneu leiden tot een vermindering van de gebruikelijke medicatie die nodig is om hypertensie of diabetes onder controle te houden. Uiteraard zullen ook patiënten met overgewicht baat hebben bij gewichtsverlies om obstructieve slaapapneu onder controle te krijgen.

Apneu komt vaker voor wanneer men op de rug slaapt, maar dit is niet voor iedereen hetzelfde. HPA-professionals kunnen een test uitvoeren om na te gaan hoe vaak apneu optreedt tijdens de slaap, en in welke slaaphouding apneu optreedt. "Patiënten hebben meestal twee keer zo vaak last van apneu als ze op hun rug slapen in plaats van lateraal, omdat dit de kans op luchtwegobstructie vergroot", aldus Dr Carlos Glória.

Als u twijfelt of vermoedt dat u aan een van deze ziekten of een andere slaapstoornis lijdt, neem dan contact op met de HPA Health Group, waar u de juiste specialist zult vinden om alle tests uit te voeren en de meest geschikte behandeling voor uw specifieke en unieke situatie voor te schrijven.

Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins