Het deed me terugdenken aan toen ik klein was, en we een parkiet hadden - nou ja, we hadden er eigenlijk een hele serie, ze heetten allemaal Fred (of Fred Mark 1, of Fred Mark 2, ik weet niet meer tot hoe ver ze gingen). Het waren altijd blauwe parkieten, en altijd mannetjes, want zij werden verondersteld de "praters" te zijn.

Ze kwetterden maar wat in hun kooien, en sommigen leerden zelfs praten door mijn moeders volharding - twee zinnetjes die ik me nog goed kan herinneren die een van hen leerde waren "waar is die kat?"en "laten we naar de kroeg gaan" - wat in Fred's opwinding verward werd tot "waar is die kroeg?" en "laten we naar de kat gaan", wat ons aan het lachen maakte.

Af en toe kwam ik thuis van school en vond de deur op slot - Fred was zijn vleugels aan het uitslaan in huis, en mijn moeder had moeite om hem terug in de kooi te krijgen, of ze had een soepkom water in de keuken gezet om hem in te laten baden.

Ik heb me toen nooit afgevraagd of het goed of slecht was om een vogel in een kooi te houden, maar nu sta ik met mijn voeten in beide kampen. Wilde vogels moeten vrij zijn om te vliegen waarheen ze willen, en het is wreed om ze te vangen en in kooien te houden. We hebben ze hun recht op vrijheid ontnomen. Ze moeten in zwermen door de lucht kunnen vliegen, met elkaar kunnen babbelen, nesten bouwen en baby's krijgen, zoals de natuur dat bedoeld heeft. Ik hoor de argumenten - mensen hebben niet per se een hekel aan de parkiet (of papegaai, of wat voor soort vogel het ook is), ze houden gewoon niet van het idee dat ze gekooid worden.

Even voor de duidelijkheid - ik ben het er van harte mee eens dat geen enkele vogel uit zijn natuurlijke habitat mag worden gehaald en in een kooi mag worden gezet (tenzij de vogel natuurlijk een permanente verwonding heeft waardoor hij niet in het wild kan overleven, in welk geval hij in een revalidatiecentrum of een dierentuin moet worden geplaatst waar een specialist voor hem kan zorgen). Wilde vogels die alleen maar gevangen en gekooid worden, zullen zoveel stress ondervinden dat ze hun verenkleed verliezen, eenzaam en depressief worden, en uiteindelijk zal het bijdragen tot de afname van de populatie wilde vogels.

Maar sommigen worden in gevangenschap geboren en weten niet anders. Zij worden metgezellen voor ons mensen.

De meerderheid van hen, die door de mens uit eieren zijn grootgebracht, zou niet in staat zijn zichzelf te voeden of roofdieren te ontwijken, en zouden ongetwijfeld lijden in een temperatuur waarin zij niet zijn geboren. In gevangenschap gekweekte vogels kunnen niet zomaar worden "vrijgelaten", en je zou ze heel waarschijnlijk veroordelen tot een gruwelijke dood door ondervoeding of erger, omdat ze het gewoon niet aankunnen.

Bedenk dat sommige vogelsoorten net zo intelligent zijn als jonge kinderen, en dat ze een sterke band vormen met de leden van hun menselijke kudde. Door ze op zichzelf te laten wonen, krijgen ze te maken met verlatingsangst en stress. Stelt u zich eens voor hoe bang een 4-jarig kind zou zijn als u het wegstuurt om op zichzelf te gaan wonen. Dat komt aardig in de buurt van hoe een geliefde en goedverzorgde vogel zich zou voelen.

Het kan dus geen kwaad om een gevederde metgezel te hebben als die in gevangenschap is grootgebracht, het een ideaal startersdier en goedkoop te voeden voor een klein appartement waar katten of honden misschien niet zijn toegestaan. Veel eenzame mensen hebben hun leven verrijkt door de verantwoordelijkheid voor het verzorgen en voeren van een vogel, iemand om tegen te praten, iemand die opgewonden raakt als je hem een stukje fruit of groenten geeft dat over is van je avondeten. En voor jonge kinderen is het een prima manier om de verantwoordelijkheid voor een huisdier te leren, door ze te leren hoe aan hun behoeften moet worden voldaan wat betreft voeding, hygiëne, of zelfs hoe ze speelgoed nodig hebben om zich te amuseren.

Maar vergeet niet dat u ook uw buren moet respecteren - men zal niet blij zijn met een luidruchtige papegaai op uw balkon, dus probeer te voorkomen dat hij naast uw vertroetelde huisdier ook een bron van geluidsoverlast wordt!


Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan