Niet alleen de resterende 2.500 Amerikaanse troepen in Afghanistan zullen vertrekken, maar ook de 7.000 Britse en andere NAVO-troepen in het land. Eigenlijk waren zij al lang klaar om te vertrekken. Ze wachtten gewoon tot de Verenigde Staten tot dezelfde conclusie zouden komen, want je belangrijkste bondgenoot in het midden van een oorlog in de steek laten, is geen goede zaak.

Zodra ze allemaal weg zijn, zal de Taliban de macht in Afghanistan weer overnemen, waarschijnlijk binnen enkele maanden, zeker binnen een paar jaar. Ze zullen opnieuw meisjesscholen sluiten, muziek verbieden, mensen met de verkeerde kapsels ophangen en al die andere dingen die ze eerder deden. Twintig jaar achtervolgd worden door kanonneerboten in de heuvels heeft hun opvattingen er waarschijnlijk niet minder op gemaakt.

En toen journalisten Biden de onvermijdelijke vraag stelden - voelt hij geen verantwoordelijkheid voor de Afghaanse mensenrechten, en met name de rechten van vrouwen? - zei hij: "Nul verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid die ik heb is om Amerika's eigenbelang te beschermen en niet om onze vrouwen en mannen in gevaar te brengen om te proberen elk probleem in de wereld op te lossen door het gebruik van geweld."

Eindelijk, een hooggeplaatste Amerikaanse politicus die woorden gebruikt alsof ze iets betekenen. Maar het duurde niet lang. Al snel sprak een 'hoge ambtenaar' onzin namens Biden: "We zijn naar Afghanistan gegaan om recht te doen wedervaren aan degenen die ons op 11 september hebben aangevallen en om terroristen te dwarsbomen die Afghanistan willen gebruiken als een veilige haven om [van] uit aan te vallen."

Belachelijk, 'gerechtigheid' had kunnen worden gebracht door een enkele moordenaar of een massale bomaanslag op het kamp van Osama bin Laden, de leider van Al-Qaeda, diep verscholen in de Afghaanse heuvels. De invasie was gewoon show business.

De aanslagen van 9/11 werden beraamd door Al Qaida-leden in Duitsland, en alle 19 kapers waren Arabieren, geen Afghanen. Ze werden in Afghanistan opgeleid omdat Bin Laden daar onderdak kreeg van de Taliban, een islamitisch regime, toen de VS het door de islam geregeerde Soedan dwongen hem uit te wijzen. Maar het zou waanzin zijn geweest als Bin Laden de Taliban had verteld wat hij van plan was.

Sommige slimme mensen in de Amerikaanse inlichtingendiensten zouden dat geweten hebben. President George W. Bush moest echter ergens binnenvallen om de Amerikaanse woede over de aanslag (die hij niet had kunnen voorkomen) te ontladen, en waar kon dat anders dan in Afghanistan? Een sluipmoord of een enkele bomaanslag zou de klus niet klaren.

De invasie van Afghanistan was zo gemakkelijk dat het niet genoeg catharsis opleverde voor wraakzuchtige Amerikanen, dus voegde Bush uiteindelijk ook een invasie van Irak aan de lijst toe. Saddam Hoessein had zeker niets te maken met 9/11 (of met de Taliban of Bin Laden, wat dat betreft), maar een spectaculaire invasie plus Saddams gevangenneming en executie gaf de Amerikanen 'afsluiting'.

Dat psychodrama was in feite al in 2004 uitgespeeld, maar toen zaten de Amerikaanse troepen al heupdiep in beide landen, en het heeft al die tijd geduurd om ze er weer uit te krijgen. Er is geen bewijs dat één van beide invasies ook maar één terroristische aanslag op de Verenigde Staten heeft voorkomen, maar dezelfde leugens moeten tot het einde worden verteld, omdat er geen andere manier is om te rechtvaardigen wat er is gebeurd.

En nu Oekraïne, waar Rusland zich klaar zou maken voor een invasie: dagelijkse berichten over de Russische militaire opbouw, en versluierde hints dat de Russische president Vladimir Poetin de nieuwe Hitler is. Je weet wel, "Vandaag Oekraïne, morgen de wereld!" Immers, hij is een bewezen agressor: Georgië, de Krim, Oost-Oekraïne.

Poetin is een dictator die sommige van zijn vijanden laat vermoorden, aan het hoofd van een land met ongeveer eenzesde van de bevolking van de NAVO-landen en een tiende van de economische kracht. Zelfs zijn agressies zijn kleinschalig.

Hoe dom het ook lijkt, het was Georgië dat in 2008 de oorlog met Rusland begon, in de hoop Zuid-Ossetië in te nemen en de tunnel onder het Kaukasusgebergte af te sluiten.

De Krim werd door Russen bewoond nadat de vorige heersers, Turkssprekende moslims die slaven dreven in Rusland, in 1783 waren veroverd. Het bleef Russisch totdat Nikita Chroesjtsjov het in 1954 in een opwelling aan Oekraïne gaf.

Poetin nam het zestig jaar later geweldloos terug met warme steun van de overwegend Russische bevolking, hoewel dat zeker illegaal was. Dat geldt ook voor de steun van Rusland aan Russischtalige rebellen in twee oostelijke provincies van Oekraïne, net als de militaire steun van Ronald Reagan aan de Contra-rebellen tegen de Nicaraguaanse regering in de jaren tachtig.

Poetin is zeker een ondeugende jongen, maar een grote indringer op belangrijke plaatsen? Dit is gewoon de media die de boel ophitst, met wat hulp van de politici.

Author

Gwynne Dyer is an independent journalist whose articles are published in 45 countries.

Gwynne Dyer