Om meer over deze kwestie te weten te komen, sprak The Portugal News met de voorzitter van SOS Animal, Sandra Duarte Cardoso, die zei dat er geen taboe rust op deze praktijk en dat degenen die windhondenrennen promoten dit niet hoeven te verbergen.

Volgens Sandra: "Er wordt al tientallen jaren over deze plaag gesproken, maar beide politieke partijen en gemeenten hebben geen interesse om hier een eind aan te maken". Ze gaat zelfs nog verder en voegt eraan toe dat de meeste races worden gesteund door gemeenten: "Er zijn verschillende gemeenten, of het nu de raadsleden of de burgemeesters zijn, die ze steunen. Er zijn ook wedstrijden die plaatsvinden in particuliere huizen en boerderijen, maar er rust geen taboe op om dit te verhullen omdat het legaal is".

In het document dat zij naar het parlement hebben gestuurd, legt deze groep burgers enkele van de procedures uit die eigenaren gebruiken om hun honden te trainen, namelijk waterraces.

"De waterraderen zijn horizontale en gemechaniseerde apparaten, gesegmenteerd door geëlektriseerde metalen platen, die zeer snel ronddraaien en de honden dwingen in cirkels te lopen. Als de honden het tempo niet bijhouden, krijgen ze elektrische schokken. Tijdens de races kunnen de honden een snelheid van 60 km per uur bereiken, waarbij hun poten ernstig worden verwond, als gevolg van de snelle slijtage van de poten bij een zo hevige wrijving met de grond, deze grond, meestal, zonder de juiste omstandigheden", staat in het document te lezen.

"Geen van deze methoden kan worden aanvaard in een ontwikkelde maatschappij. Ze gebruiken barbaarse praktijken om honden te trainen die vandaag de dag verboden zouden moeten worden", aldus de voorzitter van SOS Animal.

Sandra Duarte Cardoso wijst erop dat Portugal, Spanje en het Verenigd Koninkrijk de landen in Europa zijn waar deze hondenrennen het meest voorkomen.

Volgens het document dat naar het parlement is gestuurd, worden in Portugal hondenraces gepromoot in plaatsen zoals: Vila Nova de Famalicão (pista de Nine); Póvoa de Varzim (pista da Estela); Vila do Conde (pista de Mindelo); Bombarral (pista da Associação Galgueira do Centro); Alenquer (pista da Romeira); Cuba do Alentejo (pista da Associação Galgueira de Cuba).

De belangrijkste redenen om deze races te promoten zijn volgens haar geld en ego: "Het brengt veel geld in het laatje, de verkoop van honden na winst genereert ook veel inkomsten. Deze lobby wordt geassocieerd met de stierenvechten- en jachtlobby, dieren worden gebruikt als machines. De motivatie is in de eerste plaats monetair en vervolgens het ego van de eigenaars van de windhonden, om bekend te worden en iets te bewijzen te hebben", benadrukte zij.

Hoe kunnen expats betrokken raken en bijdragen aan de lobby? Ze zei dat ondanks "wetswijzigingen die worden gemaakt door de wil van de stemmende burgers en de buitenlandse gemeenschap, er meestal geen stemming is geweest in Portugal; maar ze kunnen altijd hun mening geven over deze "barbaarse praktijk" zowel in de gemeenteraden en parochieraden of zelfs aan politieke partijen, door te schrijven en een beroep op hen te doen om deze barbaarse praktijk in Portugal te verbieden".

Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins