Dit blijkt uit de conclusies van de maandelijkse enquête van juni van de Portugese ondernemersorganisatie (AEP), die is uitgevoerd onder 300 medewerkers om "de belangrijkste hinderpalen voor het herstel van de bedrijvigheid te evalueren". De onbeschikbaarheid van grondstoffen en halffabrikaten en de moeilijkheden in de handelscircuits, door het gebrek aan containers, zijn de "nieuwe problemen" waarop de Portugese bedrijven wijzen, samen met de "nieuwe realiteit" in de organisatie van het werk in de post-pandemische periode.

"Op dit moment begint de kwestie van de brute stijging van de kosten van grondstoffen en vervoer verschrikkelijk te worden", bevestigde de vice-voorzitter van de Vereniging van Metallurgische, Metaalverwerkende en Aanverwante Industrieën van Portugal (AIMMAP) aan het Lusa News Agency, wijzend op stijgingen, "in sommige gevallen vier keer", in het zeevervoer en stijgingen van "50 procent, 100 procent of zelfs meer" in de prijs van grondstoffen.

Volgens Rafael Campos Pereira zijn deze twee factoren "met elkaar verbonden, omdat een groot deel van de grondstoffen [in de sector] van buiten de Europese Unie komt", over zee, en "er zijn vrijwel geen containers en de prijs van die containers is zeer hoog".

Deze situatie heeft gevolgen "zowel voor de aankoop van grondstoffen, als voor de aankoop van onderdelen en de export", legt hij uit.

"Dit heeft te maken met het feit dat China en het Oosten, met name Korea, eerst hun activiteit hebben hervat, vóór Europa, in 2020 [bij de hervatting na de eerste golf van de pandemie], wat ertoe heeft geleid dat alle containers naar de Stille-Oceaanroutes zijn verplaatst", legt de verenigingsleider uit.

Een andere reden die AIMMAP aanvoert is dat grondstoffen met deze prijzen een "zeer aantrekkelijke investering zijn geworden, met name op de termijnmarkt, institutionele beleggers kopen basisproducten als grondstoffen, zodat onze fabrikanten nu ook gedwongen zijn om niet alleen te concurreren met fabrikanten uit andere landen, maar ook met beleggers", zegt hij.

Ook de directeur van de Portugese Textiel- en Kledingvereniging (ATP), Jorge Pereira, wijst op "enorme problemen" voor de activiteit van de Portugese textiel- en kledingindustrie en spreekt van een "totaal gebrek aan controle" van de logistieke ketens en van "super opgeblazen" waarden van het vervoer.

"Op dit moment is de kostprijs per kilo van bijvoorbeeld een container garen nooit minder dan 65 cent, terwijl het 15 tot 20 cent per kilo zou moeten kosten, en containers die er 30 tot maximaal 40 dagen over deden om Portugal te bereiken, komen soms pas na twee maanden en meer aan, omdat ze bij gebrek aan verbindingen in andere havens vastzitten", zei hij.

De Portugese vereniging van meubel- en aanverwante industrieën (APIMA) meldt nu al, in vergelijking met juli 2020, een stijging van de vervoerskosten met 600 procent: "Een container die een jaar geleden nog 2.000 dollar kostte, kost nu 12.000", aldus de voorzitter, Joaquim Carneiro.

Wat betreft de belangrijkste grondstoffen die in de meubelsector worden gebruikt, wijst APIMA op stijgingen van 300 procent ten opzichte van het voorgaande jaar voor metaal, 40 tot 50 procent voor ijzerwaren, 20 procent voor schuim en 10 procent voor karton.

"Het is werkelijk dramatisch dat bedrijven deze gevolgen ondervinden juist nu zij proberen te herstellen van de zeer ernstige gevolgen van de pandemie. Er is dringend behoefte aan regelgeving op een markt die volop in speculatie is", aldus Joaquim Carneiro, die eraan toevoegt dat de eindprijzen als gevolg daarvan nog hoger kunnen oplopen.