De oorzaken van deze pathologie kunnen van tandheelkundige aard zijn (meestal occlusale, d.w.z. de manier waarop de tanden ten opzichte van elkaar staan), maar er zijn ook biopsychosociale en multifactoriële aspecten, die de complexe interactie illustreren tussen biologische mechanismen (voornamelijk hormonale, meer voorkomend bij vrouwen), psychologische omstandigheden zoals stress, angst en depressie, omgevingsomstandigheden zoals macro- en microtrauma's.

Helaas worden in de meeste gevallen de symptomen behandeld in plaats van de onderliggende pathologie, met als gevolg dat patiënten die lijden aan gewrichtsdisfunctie een hogere frequentie en intensiteit van de symptomen hebben, met als gevolg een hoger risico dat de pijn chronisch wordt.

De symptomen van deze ziekte zijn gevarieerd: pijn in het gewricht zelf; kraken van het gewricht; moeite met het openen van de mond; hoofdpijn, vooral 's morgens; vermoeidheid en aangezichtspijn; otalgie (oorpijn), af en toe oorsuizingen en duizeligheid en cervicalgia (nekpijn).

De pijn kan plotseling opkomen en geleidelijk erger worden.

De tandarts stelt de diagnose door de spieren en het gewricht zorgvuldig te palperen (beoordeling van de bewegingen bij het openen en sluiten van de mond), te zoeken naar geluiden tijdens de kaakbewegingen en het gebit en de mondholte zelf te onderzoeken.

Deze onderzoeken hebben betrekking op de gezondheid van de mond en het tandvlees, de gebitsafwijkingen en ontbrekende tanden die moeten worden vervangen (ontbrekende tanden zijn een van de belangrijkste oorzaken van pathologie van de kaak).

De diagnose wordt hoofdzakelijk klinisch gesteld, ondersteund door een adequate klinische anamnese. Complexe pathologie vereist aanvullende diagnostische middelen.

Orthopantomografie wordt beschouwd als de eerste keus, terwijl gecomputeriseerde tomografie (CT-scan) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) alleen in de ernstigste gevallen worden gebruikt.

De behandeling van temporomandibulaire gewrichtsdisfunctie verloopt geleidelijk en is verdeeld in een niet-invasieve en een invasieve behandeling.

In een eerste fase wordt een CAD/CAM apparaat gemaakt door de tandarts, met als doel het gewricht zelf en de bijbehorende structuren te ontspannen, dit apparaat wordt gewoonlijk een biteplaat genoemd. Een biteplaatje wordt samen met pijnstillers en ontstekingsremmers voorgeschreven en indien nodig worden ook antidepressiva en anti-epileptica overwogen. Wat de fysiotherapie betreft, worden behandelingsplannen opgesteld voor de decompressie, de ontspanning en de mobiliteit van het gewricht. Het hoofddoel van de behandeling is het verminderen van de pijn in het temporomandibulaire gewricht, het verbeteren van de functie, het voorkomen van verdere complicaties en het verbeteren van de levenskwaliteit van de patiënt.

Orthognathische chirurgie of chirurgie van het temporomandibulaire gewricht is voorbehouden aan zeer specifieke gevallen.

Kortom, het hoofddoel is bewustmaking van deze pathologie die meestal wordt gedevalueerd, wat leidt tot een polymedicatie en valse diagnose, waarbij de tijdsfactor centraal staat in het chronisch worden van het probleem.

Voor meer informatie, contacteer ons op:

E-mail: callcenter@grupohpa.com
Telefoon: 282 420400
Indien u
van buiten Portugal belt: +351 282 420 400
Website: https://www.grupohpa.com/