Er zijn altijd programma's op TV over mensen die twijfelen over een woning thuis of elders, of over een appartement of huis als vakantiehuis. Ik weet niet zeker of deze programma's mij kunnen helpen, en ik denk dat een echte makelaar een betere optie zou zijn, maar misschien zouden ze me kunnen overtuigen over de keuze van het land als ik zou twijfelen.

Een huis kopen - of het nu een hoofdhuis of een tweede huis is - is een grote investering, en je wilt het goed doen. Mijn guilty pleasure (of is het een verslaving?) is het kijken naar die relocatieprogramma's waar kopers misschien downsizen naar een kleiner huis, en zich nu ook een vakantiehuis in het buitenland kunnen veroorloven, of misschien willen ze ergens iets kopen om te verhuren voor een inkomen, of inderdaad, ze willen gewoon ergens naartoe verhuizen om van hun pensioen in de zon te genieten.

Een zin die me elke keer weer ineen doet krimpen is: "Het is een goede maat!" (goede maat voor wat? Een klein persoon? Een gezin van zeven?). Een andere zin die ik hoor is "Het heeft potentieel!" (wat voor mij vertaald als: "Er moet veel geld aan besteed worden om het half fatsoenlijk te maken!"). Of wat dacht je van "Mooi uitzicht op zee!" (misschien als je je nek om de hoek steekt om de oceaan in de verte te zien schitteren, en de daken en schotelantennes in je gezichtsveld negeert).

Het grappige is, dat ik niet eens in de race ben voor een nieuw huis, tweede of niet. Het is gewoon fascinerend om die appartementen of huizen van binnen te zien, om te zien hoe het land eruit ziet waarin ze geïnteresseerd zijn, en dan te zitten gniffelen op mijn bank, als ik me afvraag hoeveel ze bereid zijn te bieden of zullen ze teruggaan naar, ik weet het niet, waar ze ook vandaan komen, en in plaats daarvan een uitbouw aan hun bestaande huis zetten. Dan is er het stel dat misschien wel 15 keer naar Malta (of waar dan ook) is gereisd op zoek naar iets dat niet bestaat, en dan hoopt dat de TV-show het voor hen zal vinden. Eén stel heeft zelfs een appartement opnieuw bekeken dat ze al op een van hun eigen onderzoeksreizen hadden gezien! Ik moet toegeven dat ik enthousiast ben als Portugal aan bod komt, vooral als het een gebied is dat ik ken!

Waarom zeggen ze altijd dingen als: "Oh, het heeft niet veel karakter" - als koper kunnen ze er toch zeker hun eigen stempel op drukken? Ze kunnen de kleur van de muren veranderen, de grootte van de bedden, de foto's aan de muur, zelfs de knoppen op de keukendeurtjes als ze niet houden van de knoppen die er al op zitten.

Wat me ook ergert is dat ze het hebben over "niet genoeg ruimte voor de kinderen" (terwijl ze zes kleinkinderen hebben die allemaal een slaapplaats nodig hebben). Ze hebben niet allemaal een bed nodig, gooi maar een opblaasbed op de grond - dat vinden ze veel leuker! Voor wie kopen deze mensen het huis? Niet voor zichzelf, zo te horen.

Oh jee, ik begin nu net als mijn moeder te klinken. Ik kan toch wel iets aardigs vinden om te zeggen na dit alles! Nou, deze programma's geven potentiële kopers een inzicht in wat je kunt krijgen voor je geld, en het is een virtuele reis naar een onbekend land of onbekende stad die je misschien zou willen verkennen. Ik krijg wel een beetje natte ogen als ze een bod doen en het wordt geaccepteerd, en hun vreugde is voelbaar, vooral als hun geaccepteerde bod een paar duizend lager is dan de vraagprijs!

En als de filmploeg vertrokken is en de deal rond is, vraag ik me vaak af welke veranderingen ze hebben aangebracht - hebben ze die knoppen veranderd? Zijn de kinderen tijdens hun bezoek van die wenteltrap gevallen? Vond het echtpaar het gebied uiteindelijk te toeristisch of te landelijk? Dit klinkt als een ander programma dat gewoon wacht om gemaakt te worden!


Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan