Je zou denken dat in een relatief dichtbebouwd deel van Portugal, de enige wilde dieren vogels en misschien griezelige kruipdieren zouden zijn, maar er zijn een aantal ongewone wezens die van de Algarve hun thuis hebben gemaakt.

Ik geef toe dat ik op een tamelijk landelijke plek woon, maar het is maar ongeveer 1 kilometer van de dichtstbijzijnde stad, dus mijn kansen om iets wilders te zien dan de vreemde boerderijkat zijn wat groter en opmerkelijk genoeg had ik op een avond een vos in de tuin. Het was nog niet eens donker, maar het arme beestje moet wel dorst hebben gehad, want het likte het overloopwater in de schotels van mijn plantenpotten.Het toonde ook geen angst toen we met onze armen zwaaiden en op hem afkwamen, en uiteindelijk sloop het weg door de spijlen van het hek - het was erg mager. Ik kwam in de verleiding om voedsel voor hem buiten te zetten, maar wilde niet de hele familie aanmoedigen voor het avondeten, dus liet ik een schaaltje water buiten staan, met de gedachte dat er waarschijnlijk genoeg muizen en woelmuizen zijn waar hij zich natuurlijk mee zou voeden, maar water is misschien moeilijker te vinden.

Ik heb ook everzwijnen gezien, dat wil zeggen het achtereind van één of twee, want ze waren banger voor mij dan ik voor hen, en zelfs hun stuit zag er enorm uit, ik moet er niet aan denken wat ik zou doen als het scherpe uiteinde op mij af zou komen! Maar in het voorjaar konden we ze buiten de tuin horen ritselen in de struiken, en de volgende dag was het bewijs van hun bezoek een spoor van vrij grote willekeurige diepe graafpartijen.

Een andere ontmoeting, zij het niet van zo dichtbij, was een Egyptische mangoest, die, naar ik begrepen heb, niet vaak gezien wordt. Het zijn schuwe beesten, die onder meer konijnen en hazen eten, die vaak gezien worden - en mijn honden gek maken als ze ze zien.

De zeldzaamste verschijning was een Lynx, en aanvankelijk beseften we niet wat we gezien hadden, toen we op een slecht verlichte weg voor ons uit renden - harige spitse oren, korte stompe staart als een konijnendarm, groter dan een kat.Er bestaat een succesvol programma om deze dieren in gevangenschap te houden en te fokken, en ik las net vandaag dat er op 27 februari van dit jaar weer 3 nieuwe kittens zijn geboren in het Nationale Iberische Lynx Centrum in Silves, waaronder een vrouwtje. Allemaal goed nieuws voor het behoud van een bijna uitgestorven ras.

Egels heb ik helaas alleen platgereden op wegen gezien, maar ze zijn actief en broeden en worden vaak gezien in tuinen en op golfterreinen in heel Portugal. Twee feiten die ik onlangs over ze te weten kwam - ze verdragen geen lactose, dus laat geen melk en brood voor ze over (iets dat jaren geleden in het Verenigd Koninkrijk heel gewoon was), maar blijkbaar is honden- of kattenvoer op vleesbasis en water prima. Ze hebben ook 5000 - 7000 stekels en zijn solitaire wezens, maar als je een groep ziet, wordt dat collectief een 'array' van egels genoemd! (Nou ja, zo leer je elke dag weer wat nieuws.) Je kunt er bijna zeker van zijn dat ze vlooien hebben, maar egels zijn alleen gastheer voor een specifiek soort vlo, Archaeopsylla erinacei, die blijkbaar niet lang leeft op andere soorten, dus geen angst dat ze je hond, of jezelf, besmetten.

Ik heb adelaars en roofvogels gezien, een prachtig gezicht, moeiteloos zwevend op thermiek van warme lucht terwijl hun 'arendsogen' kleine wezens zoeken die zo gek zijn om niet eerst de lucht te controleren voordat ze zich op pad wagen, en een adelaar kan ongelooflijke snelheden bereiken wanneer hij in duikvlucht afvliegt op een maaltijd - hun gezichtsvermogen is zo goed dat ze een konijn kunnen zien rennen van drie kilometer afstand! Torenvalken behoren ook tot deze groep en worden vaker gezien, en een vriend heeft zelfs een paartje in de buurt wonen.

Interessant is dat zowel arenden als torenvalken voor het leven paren, net als veel andere soorten, waaronder ganzen, zwanen, kraanvogels en arenden, maar dat is slechts een deel van het verhaal, want sommige 'bedriegen' en sommige 'scheiden' ook. Maar misschien in een lager tempo dan de menselijke soort!


Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan