Voor de oorlog in Syrië leefde Nour Machlah een gelukkig en normaal leven: "Mijn leven voordien was zoals dat van iedereen, ik was bij mijn familie, ik studeerde aan de universiteit. We zaten in een goede situatie. Toen begon de oorlog en verloor ik bijna alles", vertelde hij aan The Portugal News.

In die sombere dagen had Nour geen andere keuze dan zijn geboorteland te verlaten om zijn studies af te maken. En dat deed hij. Na Libanon en Turkije te hebben doorkruist, was Portugal de volgende halte.

Afgewezen in het Verenigd Koninkrijk, aanvaard in Portugal

Nour ging in 2012 naar Libanon omdat hij een visum wilde aanvragen om zich bij zijn ouders in het Verenigd Koninkrijk te voegen, "maar het ministerie van Binnenlandse Zaken wees me toen af". In 2021 is Nour twee weken geleden in Londen geweest om zijn familie te bezoeken "omdat ik nu een Portugees staatsburger ben".

De Syrische student diende destijds een aanvraag in bij het Jorge Sampaio Platform voor Syrische studenten en werd geaccepteerd. "In 2014 was mijn belangrijkste reden om naar Portugal te komen om mijn studie voort te zetten en ook om een plek te hebben waar ik een nieuw leven kon beginnen". En het was in Portugal, meer bepaald in Évora, waar hij dat vond. Iets wat hij volgens hem te danken heeft aan Jorge Sampaio.

Jorge Sampaio, de Portugese oud-president van de Republiek, die onlangs is overleden, was de oprichter van het platform waar Nour zich aanmeldde om zijn studie in Portugal af te ronden. "Jorge Sampaio zal altijd gemist worden. Hij was de reden hoe mijn leven veranderde van een dakloze vluchteling die niet wist waar hij heen moest, naar het leven dat ik nu leef. Hij hielp me om mijn opleiding af te ronden en regelde een veilige plek voor me om in Portugal te wonen sinds 2014. Door hem werd Portugal mijn thuis en werden Portugezen mijn familie."

Hoewel hij uit de grond van zijn hart van Portugal houdt, was zijn leven niet altijd gemakkelijk. Al met al houdt Nour van dit land en is hij van mening dat het feit dat sommige individuen hem hebben gediscrimineerd, niet een hele gemeenschap definieert.

"Ik ben vele malen voor terrorist uitgemaakt en andere zeer slechte woorden, maar dat was niet omdat Portugese mensen racistisch zijn, het is omdat sommige mensen onwetend zijn. Ze oordeelden op basis van onwetendheid. Maar over het algemeen zijn mijn collega's op de universiteit, mijn buren en de mensen die ik elke dag ontmoet, heel aardig voor me", zei hij.

Wat discriminatie betreft: "De reacties op sociale media zijn altijd erg triest, vooral als het artikel gaat over slachtoffers, zoals mensen die sterven in de Middellandse Zee, en dan zie je iemand zeggen: 'stuur ze terug naar huis'. Terug naar huis waar? Dat hebben ze niet. Hun huis is verwoest, sommige van hun familieleden zijn gedood", zei hij.

We worden momenteel geconfronteerd met een nieuwe situatie waarin Afghanen op de vlucht slaan om een nieuw thuis te vinden. Met betrekking tot dit probleem stelt Nour dat we allemaal de plicht hebben om te helpen.

"Uiteindelijk zijn we allemaal mensen. Ik kan niet zeggen dat ik beter ben dan iemand anders, alleen omdat ik op een andere plek geboren ben. Ik weet dat mensen zich zorgen maken over hun veiligheid, maar dat mag geen excuus zijn om niet te helpen. We kunnen altijd helpen door verantwoordelijkheid te nemen voor onze gemeenschap", zei hij.

"Als Syriër hebben we voor de oorlog veel vluchtelingen in Syrië opgevangen. We hadden vluchtelingen uit Irak, Soedan, Palestina, Griekenland en Armeniërs en we hebben hen opgevangen. Ja, sommige vluchtelingen zijn slechte mensen, in alle gemeenschappen zijn er goede mensen en slechte mensen, maar ik kan een hele gemeenschap niet beoordelen op basis van individueel gedrag", legde hij uit.

Tegenwoordig woont hij in Lissabon, nadat hij er al in geslaagd is om genaturaliseerd Portugees staatsburger te worden. Ondanks enkele economische problemen waar Portugal mee kampt, voelt Nour dat hij wil blijven.

Momenteel werkt hij als beleidsadviseur voor integratie en inclusie van migranten en vluchtelingen in de Europese Unie: "Ik ben lid geweest van de Europese adviesraad voor migranten en heb vele malen als hoofdspreker opgetreden in het Europees Parlement. Mijn werk draait om de transformatie van regerings- en overheidsbeleid op het gebied van immigranten- en vluchtelingenvraagstukken en ik heb onophoudelijk gewerkt aan verbeteringen in integratieprocessen".

"Ik woon in Portugal en ik denk dat ik in dit land alles heb wat ik nodig heb, maar zoals elke andere Portugees worstel ik met het gebrek aan kansen in Portugal en zijn er betere kansen in het buitenland, maar ik hou van veel dingen in dit land, zoals: de mensen, het eten, en ook het gevoel in Portugal te zijn. Kortom, ik hou van het land, dus ik probeer te overleven. Geld is belangrijk voor me, maar het is niet mijn prioriteit. Ik ken de toekomst niet, maar voorlopig wil ik hier blijven wonen. Portugal is nu mijn thuis", besloot hij.


Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins