Ik herinner me mijn eerste reis naar Portugal voordat we hierheen verhuisden. Het was januari - waarschijnlijk de slechtste tijd van het jaar zou je zeggen, maar voor iemand die net de bevroren vlakten van Ierland had verlaten, was het warm, ja zelfs zwoel, en we gooiden onze jassen uit in de taxi en grijnsden als idioten naar de blauwe lucht.

Wij waren een weekje op bezoek bij vrienden in de buurt van Albufeira, en terwijl onze gastheren in hun truien binnen bleven, spreidden wij ons uit op hun ligbedden, trokken onze sokken uit, rolden onze broekspijpen op en genoten van het uitzicht op de sprankelende zee terwijl we ons koesterden in de zon. We spotten met de lokale bevolking, modieus gekleed in laarzen, sjaals en jassen, en vroegen ons af hoe zij in hemelsnaam om zouden kunnen gaan met de harde realiteit van winters waarin mensen wintertenen krijgen, of een poolstorm de huid van je gezicht dreigt te rukken en je lippen niet meer in staat stelt gewone woorden te vormen.

Welnu, we wonen hier nu, en ervaren eindelijk de realiteit van de Portugese winters, en de volgende komt er zo aan. We hebben gemerkt dat het contrast tussen de dag- en nachttemperaturen in de winter zo groot is, dat het veel merkbaarder lijkt. De glimlach is van onze gezichten verdwenen, omdat we weten dat zodra de zon ondergaat, we ons naar huis moeten haasten of naar binnen moeten gaan en de deur moeten sluiten, want het is alsof een onzichtbare schakelaar de verwarming heeft uitgeschakeld en de weg heeft vrijgemaakt voor het "koude monster" om zijn ijzige vingers over ons uit te steken. Voeg daar de onvoorspelbare regen aan toe en we kunnen wel eens een kille tijd tegemoet gaan.


Gezellig blijven

De meeste huizen in Portugal zijn ontworpen om de zon buiten te houden, wat verstandig is, maar de meeste zijn niet geïsoleerd gebouwd, zodat de kou tijdens de wintermaanden naar binnen sijpelt. De meeste huizen hebben ook geen centrale verwarming, dus het beste wat u kunt doen is twee of drie lagen kleding aantrekken en een vuurtje stoken. Vloerkleden neerleggen helpt zeker, en de gordijnen dichtdoen ook - als ze de tocht niet buiten houden, zorgen ze er in ieder geval voor dat het warmer lijkt.

Houtvuren, hout- of pelletbranders en met olie gevulde radiatoren werken goed in een kleine kamer, maar een moderne villa heeft grote open kamers met hoge plafonds - erg moeilijk om warm te houden, en ergens in mijn verzameling winterkleren zit een heerlijk warme aardeekhoorn onesie (rompertje) die ik een paar jaar geleden geïnspireerd heb gekocht -. Ik zou me doodschamen als iemand op een avond langs zou komen en me zou betrappen terwijl ik hem aan heb - ik lijk wel de winnaar van de poedelprijs in een verkleedwedstrijd - maar wat is hij warm. En grappig genoeg vindt mijn hond dat ook, want plotseling is mijn schoot onweerstaanbaar op een avond.

En wat het zwembad betreft - nou, dat kan net zo goed ijs op het oppervlak hebben, zo koud voelt het, en ik ga er niet in! Wild zwemmen? Je mag het houden, als het net zo aanvoelt als het verdovende water in mijn achtertuin.

Ik zou je graag wat pareltjes van wijsheid meegeven over hoe je je deze winter warm kunt houden, maar ik heb de antwoorden niet. Elektrische dekens, een (of twee) warmwaterkruiken, kachels, hout- of pelletvuren, extra dekens opstapelen en zelfs mijn onwaarschijnlijke rompertje doen het allemaal voor mij. Maar er is één remedie die de kou gegarandeerd doet vergeten - een paar glazen Medronho (Portugals eigen vuurwater) zal je een heel eind op weg helpen om je zinnen te verzetten!

Kom maar op met de lente!


Author

Marilyn writes regularly for The Portugal News, and has lived in the Algarve for some years. A dog-lover, she has lived in Ireland, UK, Bermuda and the Isle of Man. 

Marilyn Sheridan