Europees Portugees is beroemd (berucht?) omdat het moeilijk te begrijpen is wanneer het wordt uitgesproken. Voorkennis van Frans of zelfs Spaans kan u helpen bij het lezen, maar kan u choqueren wanneer u probeert te begrijpen wat wij zeggen.

Laat me het mysterie voor u onthullen.

Terwijl ik probeer u geen lezing over Portugese fonetiek te geven, moet ik u drie verschijnselen vertellen:

1. Assimilatie: wanneer klanken veranderen; we worden beïnvloed door mensen met wie we omgaan, en letters ook!

a. M&N veranderen de voorafgaande [orale] klinker in een nasale: sete /sEHt/ vs. sente /set/; sobra /sOHbra/ vs. sombra /sõbra/

b. zero /zEHr/ vs. talvez /talvesh/

c. sapato /saPAHt/ vs. sapatos /saPAHtush/

2. Elisie (weglaten): wanneer klanken verloren gaan (oftewel ingeslikt), gewoonlijk aan het eind van woorden, en voornamelijk gebeurt dit met klinkers; we doen dit niet om u in verwarring te brengen; het is het meest praktische aspect van de Portugese cultuur.

a. -e en -o zijn klassiek: que /k/; comigo /kumeeg/

b. -i- en -u- kunnen soms ook "verdwijnen": piscina /pshshina/; popular /puplar/

c. We slikken de letter A nooit in, tenzij we je straks zien: até já /tEH jAH/

3. Liaison/Intrusion: wanneer een klank wordt toegevoegd tussen twee woorden. Nu weet je waarom het klinkt alsof we in lange woorden spreken, in plaats van zinnen. Ik zal zeggen dat we lui zijn (en de noodzaak van een pauze niet inzien), maar je kunt beter zeggen dat we pragmatisch zijn!

a. que eu saiba /kew/ of /kiew/

b. estou a analisar /AAHnaleezar/

Heel logisch, nietwaar?


Als je van deze snelle les hebt genoten en meer Portugees wilt leren buiten de gebaande paden om, neem dan contact op met Catarina vanThe Language Unschool - catarina@thelanguageunschool.com