Staande op een stapel oude evenwichtsrotsen, is het zicht onder mij buitengewoon. Grote kuddes oryxen schuiven over open graslanden als de wolken optrekken om de rondingen van grasheuvels te onthullen. In de verte glinstert de besneeuwde top van de Kilimanjaro in een perfecte kegel omhoog.

Vandaag hoor ik alleen gerommel van leeuwen en olifanten, maar dit golvende landschap was ooit een broeikas van vulkanische activiteit. De Chyulu Hills maken deel uit van een gebied dat 1,4 miljoen jaar geleden is gevormd, en zijn geologisch gezien relatief jong. De laatste geregistreerde uitbarstingen vonden plaats in 1855. En hoewel de grasmatten sindsdien alle woedende tektonische verschuivingen hebben verzacht, stroomt de energie van vurige lavastromen nog steeds door de heuveltoppen en stimuleert het leven van de vruchtbare grond onder mijn voeten.

"Er is iets heel bijzonders aan deze plek," fluistert mijn safarigids, Jackson, terwijl we een wazige ochtendzon uit de mist zien opdoemen. "Sommige mensen zeggen zelfs dat het op leylijnen ligt."

Betoverend

Ongeacht of er bovennatuurlijke paden door de Chyulus lopen of niet, dit nationale park in het zuidoosten van Kenia kan zeker tot de verbeelding spreken. Het zou de inspiratiebron zijn voor Ernest Hemingways boek Green Hills Of Africa.

Hoewel het veel minder bezoekers ontvangt dan paradepaardjes als de Maasai Mara en Lewa, is het een even belangrijk ecosysteem. Ingeklemd tussen de rode aarde van Tsavo en de moerassen en moeraslanden van Amboseli op de grens met Tanzania, is het een belangrijke migratiecorridor voor olifanten.


Credits: PA; Auteur: PA;


Later die ochtend ontmoet ik enkele van de mannelijke stieren in de regio als ik een hut bezoek die naast een kunstmatige drinkplaats is gebouwd. Sommigen hebben slagtanden die zo lang zijn dat ze op schermers lijken terwijl ze gretig om de waterbron vechten. In een tijd waarin de meeste grote slagtanden bijna genetisch zijn uitgeroeid door tientallen jaren ivoorstroperij, herinneren zij eraan hoe prachtig deze soort er ooit uitzag.

Een bijzonder opvallend voorbeeld is een olifant die liefkozend bekend staat als One Ton.

"Hij is een van onze vaste gasten," legt Graham Mckittrick uit, gastheer van Ol Donyo Lodge, een van de weinige verblijfplaatsen in het gebied.

Aan de voet van het Chyulu Hills National Park liggen 11 rietgedekte huisjes verspreid over een zachte helling op de 111.000 hectare grote Mbirikani Group Ranch - gemeenschapsgrond die eigendom is van 4.000 Maasai. Gebouwd met oude lavastenen die ooit van de Kilimanjaro stroomden, straalt de ruimte een warme en aardse gloed uit.

Tussen de gamedrives door zit ik in mijn privé dompelbad, kijkend naar giraffen die over de horizon glijden, met hun lange gestalte in het niet bij het epische landschap. Overdag schieten klipspringers door de struiken, heldere neushoornvogels flitsen tussen de boomtoppen en langoerapen baden brutaal op de terrassen - ze voelen zich net zo thuis als betalende gasten.

Sterrenbed

Zelfs in het donker gaat de natuur door met haar vertoon. Op een nacht kruip ik in een sterrenbed op het dak van mijn suite, luisterend naar het gebrul van leeuwen ergens onder de brandende heldere sterrenbeelden, totdat ik in slaap val.

Filmmakers en fotografen met oog voor schoonheid, Dereck en Beverly Joubert waren zo gefascineerd door de Chyulu Hills, dat ze er 15 jaar geleden voor kozen om Ol Donyo Lodge onder hun Great Plains Conservation paraplu te brengen. Het echtpaar zag al snel het ecologische belang ervan in.

"We hebben een van de weinige aaneengesloten populaties zwarte neushoorns in Kenia," legt Graham uit, als we op een vroege ochtend op wandelsafari gaan. Op veel plaatsen zijn populaties tot uitsterving toe gestroopt en later weer uitgezet. Maar hier hebben lavastromen een fort gevormd, dat een natuurlijk toevluchtsoord biedt.


Credits: PA; Auteur: PA;


Klimmend over scherpe, ruwe borstweringen en een gracht van fluitende doornen, is het geen verrassing dat de neushoorns zelden worden gezien. Maar het is toch geruststellend te weten dat ze veilig ergens binnenin verscholen zitten.

Naast geologische vestingwerken heeft de non-profit organisatie Big Life een sleutelrol gespeeld bij het veiligstellen van het voortbestaan van deze dieren, door het inzetten van gemeenschapsverkenners en het opzetten van een veiligheidsbewakingsprogramma op het hoogtepunt van de stroperijcrisis.

De natuurbeschermer Richard Bonham, zoon van een bekende Keniaanse jachtopziener, was een van de eersten die met de gemeenschappen onderhandelde over een pachtovereenkomst voor toeristisch land toen hij in de jaren tachtig begon met de bouw van Ol Donyo. Later verkocht hij het landgoed aan Great Plains, maar hij blijft in de buurt wonen in een bohemienachtig openluchthuis met zijn vrouw Tara.

Big Life, mede opgericht met fotograaf Nick Brandt en ondernemer Tom Hill, heeft met succes grensoverschrijdende antistroperij-operaties tussen Kenia en Tanzania gecoördineerd, waarbij meer dan 1,6 miljoen hectare wordt beschermd door de inzet van honderden lokale rangers.

Grote traktatie

Maar de grootste bedreiging, vertelt Richard me als we elkaar bij hem thuis ontmoeten, is het voortdurende conflict tussen gemeenschappen en wilde dieren, dat wordt verergerd door de verkaveling van landbouwgronden die olifantengangen blokkeren. Zoals zoveel natuurbeschermers wordt hij geconfronteerd met voortdurende uitdagingen en frustraties, zonder dat er gemakkelijke oplossingen voorhanden zijn. Zijn voortdurende inzet bewijst hoe bijzonder deze plek is.

Laat in de middag wandel ik naar een van de vele uitzichtpunten van de Chyulu. Misschien zijn het de bladeren van het rode havergras die aan mijn huid kriebelen, maar het gevoel om hier te staan is opwindend.

Of ze nu in kaart zijn gebracht door lavastromen, leylijnen of oude migratieroutes, Chyulu's heuvels hebben een aantrekkingskracht die je steeds weer terug zal trekken.