Er is een rivier waar je op veel plaatsen geen water ziet, maar alleen afval. Deze rivier heet Pasig en ligt in de Filippijnen en het was precies deze rivier die de Portugese fotojournalist Mário Cruz besloot te fotograferen en die hem de World Press Award in de categorie milieu opleverde.

Bij het betreden van MAR shopping, waar deze tentoonstelling plaatsvindt, stuiten we op verschillende foto's van Mário Cruz, maar ook op veel afval op de vloer, vooral plastic, met als doel de bezoekers ervan bewust te maken dat ze hun consumptie moeten heroverwegen. "Ik hoop dat degenen die door deze tentoonstelling gaan op een andere manier vertrekken en dat ze sommige van deze voorwerpen als hun eigen voorwerpen kunnen identificeren", zei hij.


Milieuramp

Meestal wordt het beschreven als een zeer donker toekomstscenario, maar Mário verzekert ons dat "Living Among What's Left Behind" niet over de toekomst gaat, maar over het heden en voor veel mensen ook over het verleden. "Voor duizenden gezinnen gaat het over het verleden, want dit is een probleem dat al tientallen jaren speelt. Er zijn mensen die in deze situatie zijn geboren".


Credits: Supplied Image; Auteur: Client;

Zoals we op de foto's kunnen zien, is er in Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen, waar de rivier ligt, een groot probleem van ongelijkheid. In dezelfde stad staan grote gebouwen en hotels, maar er zijn ook mensen die in extreme armoede leven. Om te overleven proberen ze in de rivier recyclebare materialen te vinden. "De materialen die ze weten te vinden, geven ze af voor recycling in Happy Land (wat een merkwaardige naam is) en ze krijgen er geld voor. We hebben het over 1 euro per dag. Deze materialen worden vervolgens verkocht aan recyclingbedrijven. Dit is het proces dat in Manilla plaatsvindt.

Dit betekent dat de Pasig rivier, die in de jaren negentig als biologisch dood werd beschouwd, nog steeds een middel van bestaan is voor deze gezinnen die leven van een inkomen van 30 euro per maand, dat ze krijgen door het proces van verkoop van recycleerbaar afval dat ze vinden in het afval, op een rivier waar het mogelijk is om van de ene oever naar de andere te lopen over afval.

Ook kinderen helpen hun familie te overleven en nemen deel aan deze vuilnisophaaldienst. Volgens Mário is het heel gewoon om kinderen door het afval in de rivier te zien lopen in een poging iets te bemachtigen waarmee hun familie weer een dag kan eten.


Toen ik vroeg of er een oplossing in zicht was voor deze mensen, vertelde Mário me dat het probleem helaas ook de oplossing is voor deze inwoners, die geen leefomstandigheden, geen werk en geen andere bron van inkomsten hebben. Zelfs de geïmproviseerde huizen waarin ze wonen zijn gemaakt van het afval dat ze in de rivier vinden.


Credits: Beeld geleverd; Auteur: Client;

Mário's werk kreeg echter veel publiciteit en zorgde ervoor dat een tiener die lijdt aan de neveneffecten van vervuiling van zijn eigen longen kon blijven ademen. "Er is een tiener met volledig verstopte longen omdat hij op 5-jarige leeftijd begon de rivier in te gaan om voorwerpen op te rapen. Hij was 16 toen ik hem ontmoette en hij moest 24 uur per dag zuurstof krijgen, het is een zeer dure behandeling want het kost 300 euro per maand en het gezin overleeft van 30 euro per maand, maar gelukkig kreeg hij door het fotografiewerk en ook door de commissie die mij volgde, de steun die hij nodig had", aldus Mário

.

Bewustwording

Mário Cruz is een Portugese fotojournalist die werk maakt gericht op onrechtvaardigheid en sociale problemen. Hij gelooft dat zijn foto's het bewijs zijn dat deze situaties, soms geografisch ver weg, ons hart kunnen bereiken. "Als het bewijs eenmaal binnenkomt, kunnen we het op geen enkele manier negeren".

Daarom roept Mário Cruz iedereen op om zijn werk te delen. In tegenstelling tot veel andere tentoonstellingen zegt Mário dat iedereen zijn werk mag fotograferen en zijn foto's mag gebruiken, want "daarom bestaan ze". Deze tentoonstelling is een waarschuwing, niet alleen in de zin dat dit bestaat, maar het is een waarschuwing van aanklacht, het is iets waarvan ik hoop dat het bij mensen het bewustzijn creëert dat er iets gedaan moet worden. Ik hoop dat bezoekers zullen delen wat ze hier hebben gezien. Fotografie heeft een unieke kracht, het is een universele taal", zei hij.

Volgens Mário is het een uitdaging om deze tentoonstelling te houden op een plek die verband houdt met consumptie. "De tentoonstelling is op verschillende plaatsen geweest, maar dit is de eerste keer dat het in een commerciële ruimte is. Het is belangrijk dat wanneer ik deze dingen consumeer, ik elke keer dat ik ze weggooi, denk of ze niet opnieuw kunnen worden gebruikt of dat ze niet voor iemand anders kunnen worden gebruikt," zei hij.


Als u deze tentoonstelling wilt zien, kunt u MAR Shopping bezoeken van 12 tot 20 uur op verdieping 1 in de buiteneetzaal.

Author

Paula Martins is a fully qualified journalist, who finds writing a means of self-expression. She studied Journalism and Communication at University of Coimbra and recently Law in the Algarve. Press card: 8252

Paula Martins