Het Gouden Visum programma is afgelopen. En hoewel dit ons enerzijds in staat stelt de gevolgen van gentrificatie te bestrijden, beperkt het anderzijds de noodzakelijke investeringen in Portugal. Maar hoe hangen deze twee factoren samen en welke uitdagingen brengen ze met zich mee voor de vastgoedmarkt en voor ons land?


Ontdek de mening van Francisco Quintela en Carlos Penalva, partners bij Quintela e Penalva | Knight Frank.


Deze twee thema's staan op de agenda, gezien het nieuwe programma "Meer Wonen" dat de regering wil doorvoeren en dat de vastgoedsector de komende jaren zeker vorm zal geven. Hoewel het verschillende concepten zijn, kunnen ze elkaar raken, met name in de context van onroerend goed. Het valt nog te bezien of de combinatie van deze ingrediënten schadelijk zal zijn voor de markt of dat zij slechts een transformatie in de transactie van onroerend goed teweeg zal brengen.


Portugal is de laatste jaren aangewezen als een uitzonderlijke bestemming, zowel voor toerisme, wonen als investeren. De populariteit van steden als Lissabon of Porto heeft het stedelijk landschap aanzienlijk veranderd. Deze transformatie komt tot uiting in het herstel van gebouwen en de teruggave van hoogwaardige openbare ruimten aan de burgers. Steden werden aangepast om een mobiele bevolking te ontvangen, bestaande uit toeristen van korte duur, die geleidelijk aan verliefd werden op de Portugese "way of life".

De gastronomie, het goede weer, de watersport en een flinke dosis authenticiteit hebben er ook toe bijgedragen dat velen van deze mobiele bevolking nieuwe inwoners zijn geworden. Door dit alles is Portugal op de route van investeerders en in de collectieve verbeelding van veel landen in de westerse wereld terechtgekomen. De grote uitdaging werd de capaciteit te hebben om deze "nieuwe Portugezen" op te vangen en daarbij kwaliteitsniveaus te garanderen die overeenstemmen met de internationale normen van de meest ontwikkelde landen.

Het was niet langer voldoende om goede restaurants en een aanzienlijk aantal hotelbedden te bieden. De wereld verwachtte veel meer van Portugal, wat leidde tot de beruchte ontwikkeling van het onroerend goed, niet alleen in kwantitatief, maar vooral in kwalitatief opzicht.


Dit is wat er gebeurde. De vraag naar onroerend goed in de toeristische centra van Porto en Lissabon groeide snel, niet alleen ingegeven door de aantrekkelijkheid van de locaties, maar ook door de lage prijzen in vergelijking met andere Europese steden. De stimulans voor stadsherstel werkte, en tientallen nieuwe stadsprojecten van hoge kwaliteit overspoelden snel de markt.

De invoering van het gouden visumprogramma en de aankondiging van belastingvrijstelling via het NHR-programma (Non-Habitual Resident) deden overal ter wereld de alarmbellen rinkelen en brachten burgers binnen die stonden te popelen om te profiteren van Portugals unieke omstandigheden. Bovendien behoorde Portugal tot de Europese Unie, was het zeer veilig en had het een consumptiemaatschappij die niet meer jong maar volwassen begon te worden.


De combinatie van deze factoren was zo effectief dat men in Lissabon en Porto plotseling begon te praten over gentrificatie. Gentrificatie wordt geassocieerd met de transformatie van stadsgebieden door de instroom van een nieuwe bevolking met een sterke economische macht, waardoor het bestaande aanbod van consumptie en infrastructuur verandert.

Hoewel gentrificatie wordt voorgesteld als een sociaal probleem dat de bevolking dwingt te verhuizen, gemeenschappen vernietigt en een nieuwe sociale dynamiek teweegbrengt, gebeurt dit alleen omdat een bepaalde regio aantrekkelijk is en uitnodigt tot investeringen en stadsvernieuwing. Gentrificatie verhoogt weliswaar de prijzen van consumptiegoederen, maar verhoogt de waarde van onroerend goed en opent nieuwe perspectieven op economisch gebied. Het werkt bijna als een garantie dat een bepaalde samenleving goed functioneert en een gevarieerd publiek kan aantrekken, of het nu gaat om toeristen, investeerders, handelaren of zelfs burgers die onder het Gouden Visum of het NHR-programma vallen.


Het maakt het ook mogelijk meer belastingen te innen, zowel voor de gemeenten als voor de staat. Maar deze steden met gentrificeerde gebieden, een beetje overal in Europa, worstelen met het probleem van het verlies van de culturele identiteit, die in een eerste fase werkte als een attractie en langzaam aan het vervagen is onder de smeltkroes van culturen en de sociaal-economische wending die plaatsvindt.


Hoewel Portugal er trots op is dat het zijn culturele identiteit bovengemiddeld goed kan handhaven, misschien omdat het jarenlang een perifeer land in Europa is geweest, staan wij in deze nieuwe fase van onze steden voor grote uitdagingen. En met het einde van het Gouden Visum in zicht wordt deze uitdaging nog groter.


Bij Quintela + Penalva Knight Frank zien wij deze nieuwe fase met optimisme tegemoet. Wij geloven dat de fase van onzekerheid over het vermogen om mensen en bedrijven uit de hele wereld aan te trekken voorbij is. Portugal staat op de kaart en dat zal zo blijven. Als het einde van het gouden visumsysteem een paar jaar geleden was afgekondigd, zouden de gevolgen groter zijn geweest. Onze steden hebben zich gevormd en wisten hoe te reageren op deze "globalisering" van Portugal. Wij beschikken over alle voorwaarden om een aantrekkelijke bestemming te blijven voor toerisme, verblijf en investeringen, en hoewel wij als inwoners van de steden Lissabon en Porto de transformatie van bepaalde gebieden met verbijstering gadeslaan, kunnen wij er niet omheen dat dit gunstige gevolgen heeft voor de economie en met name voor de vastgoedsector. Het is niet wenselijk om opzettelijk een gentrificatieproces uit te lokken. Dit proces is echter intrinsiek verbonden met een moment van grote welvaart en de waardering van erfgoed dat veel verder gaat dan gebouwen en stedelijke infrastructuur.


Links:

www.quintelaepenalva.pt/

www.facebook.com/quintelaepenalva.pt/

https://www.instagram.com/quintelaepenalva.pt/

https://www.linkedin.com/company/quintelaepenalva/

https://as10razoes.quintelaepenalva.pt/