Het schoonmaken van stranden werd een passie die hij niet van zich af kan schudden en met andere mensen wil delen. Andreas vertelde The Portugal News iets meer over The Trash Traveller project.

The Portugal News (TPN): Waarom en wanneer is The Trash Traveller project begonnen?

Andreas: The Trash Traveller project begon drie en een half jaar geleden, in 2019. Ik ben bioloog, een moleculair bioloog, en ik werkte en in mijn vrije tijd was ik aan het surfen, en ik werd geconfronteerd met veel plastic op de stranden en in de oceaan. Dus, ik wilde er iets aan doen en begon mijn baan op te zeggen en video's en grappige ukelele liedjes te maken voor sociale media. Ik wist niet hoe, hoe dit alles zich zou ontwikkelen, en ik had geen goed idee, maar ik wilde gewoon iets doen.

TPN: Waar gingen die video's over?

Andreas: Eigenlijk was ik afval of plastic aan het oprapen op de stranden, langs de kust van Portugal. Ik werkte hier al en elke dag documenteerde ik met video's wat ik opraapte. En ik brainstormde elke dag met mijn ukelele over wat ik op het strand vond. Gewoon om ogen te openen en bewustzijn te creëren met positiviteit, creativiteit en iets anders zodat mensen de video's zouden bekijken. Ik besloot op een gegeven moment oké, ik moet iets anders doen om mensen te bereiken buiten de sociale media bubbel. Dus besloot ik elke dag langs de kust van Portugal te lopen.

Andreas begon op de stranden te lopen, op een tocht die 58 dagen duurde, om al het plastic op te rapen dat mogelijk op de kusten lag. Hierdoor ontstond veel media-aandacht, waardoor Andreas op de nationale TV en in de kranten kwam.

TPN: Wordt het afval alleen op de stranden verzameld?

Andreas: Nee, want ik wil laten zien dat onze handelingen, sommige ver weg van het strand, met elkaar verbonden zijn. Via de rivieren in Lissabon bijvoorbeeld, als je iets op de grond laat vallen als het in de riolering terechtkomt dan gaat het rechtstreeks de oceaan of de rivier in, en daar komt het terecht en breekt het af tot microplastics. Sigarettenpeuken bevatten veel giftige stoffen die met regen in ecosystemen terechtkomen, en het kan honderden kilometers van de oceaan verwijderd zijn. Dat is wat ik wil laten zien met deze projecten. Mijn eerste twee projecten waren langs de kust. Maar toen was de fietstocht eigenlijk van Cascais naar Sagres, naar Vila Real de Santo António en dan in het binnenland [route] Nacional 2

.

Credits: Supplied Image;

TPN: Wie zit er in het team van The Trash Traveller project?

Andreas: Ik heb twee filmmensen. Zij maken documentaires. We hebben net zaterdag onze derde documentaire film over de fietstocht en het avontuur dat we ook beleefd hebben in première kunnen laten gaan.

TPN: Je biedt mensen ook de mogelijkheid om deel te nemen aan workshops. Waar gaan die over?

Andreas: De workshops beginnen met schoonmaakacties. Ik noem het altijd bewustwordingsacties. We gaan naar buiten, rapen wat afval op en denken na over wat we met dat afval kunnen doen? Ik doe veel aan kunst en ik probeer altijd waarde te geven aan dingen. Dus vroeg ik de mensen om creatief te zijn, om iets te hergebruiken van afval, om iets te bouwen van afval. Of zelfs verder te gaan en te bedenken wat we thuis produceren dat eenmalig is? En hoe kunnen we het eenmalig gebruik verminderen? Hoe kunnen we plastic zakken hergebruiken? Hoe kunnen we flessen hergebruiken?

TPN: Kun je ons vertellen wat je grootste avontuur is geweest als The Trash Traveller?

Andreas: Het grootste avontuur was, denk ik, de plastic wandeling 2020. Omdat het een hele gekke uitdaging was om bijna elke meter te lopen, op zand. Als je naar het strand gaat en je loopt over het zand, dan wil je dat niet lang doen.

TPN: Hoe gevaarlijk kan plastic zijn voor diersoorten, als bioloog?

Andreas: Even ter referentie, een paar jaar geleden gaf het WWF informatie over verschillende microplastics die we binnenkrijgen. Ongeveer vijf gram microplastic per week. Dat is een creditcard die we elke week binnenkrijgen. En hoe doen we dat via de voedselketen? Bijvoorbeeld door het eten van vis. Onze producten breken en lekken zelfs microplastics in het water en de lucht. Het is eigenlijk overal, en het hoopt zich op in de oceaan.

Credits: Aangeleverd beeld;

TPN: Wat is de feedback van mensen, gemeenten, klimaatverenigingen en andere entiteiten over het project?

Andreas: Het is overal positief. Het is prachtig. Daarom ben ik nooit gestopt met dit project. Mijn idee was om op een gegeven moment terug te gaan naar Duitsland, maar nu, na bijna vier jaar, wil ik niet meer terug omdat het gewoon zo mooi is.

TPN: Wil je de focus van het project alleen op Portugal houden?

Andreas: Ja, die vraag krijg ik altijd en dat zal ik ook doen. Ik denk dat ik op een gegeven moment zal vertrekken, maar slechts tijdelijk. Nu is Portugal mijn thuis geworden en ik wil niet meer weg.

TPN: Hoe kunnen mensen het project steunen?

Andreas: Helpen is altijd als het project delen. Ik ga graag naar scholen om de kinderen bewust te maken, want zij zijn de volgende generatie. We hebben nu een hele mooie nieuwe documentaire van slechts 25 minuten om mensen te inspireren een beetje over de kwestie te praten. En ik denk dat dat een beetje de toekomst is. Ook wil ik deze avonturen gebruiken om jongeren te inspireren om ook in actie te komen.

Author

Deeply in love with music and with a guilty pleasure in criminal cases, Bruno G. Santos decided to study Journalism and Communication, hoping to combine both passions into writing. The journalist is also a passionate traveller who likes to write about other cultures and discover the various hidden gems from Portugal and the world. Press card: 8463. 

Bruno G. Santos