De Algarve 'Kennel' ('chapter', zo je wilt) van de Hash House Harriers vierde afgelopen weekend hun 40-jarig jubileum in rode jurkjes tijdens een tien kilometer lang parcours over de heuvels bij Messines. Deze internationale groep - de grootste hardloopclub ter wereld - begon met hardlopen in Almancil in 1984, toen het wereldwijd al bijna een halve eeuw oud was. De allereerste hash werd in de jaren 30 in Malaya gelopen, toen enkele Britse legerofficieren en opzichters zich realiseerden dat ze in het weekend te veel tijd besteedden aan het drinken van gin en tonic en te weinig energie hadden om fit te blijven. Een of andere slimmerik kwam toen op het idee om op maandagavond een soort papierjacht te houden rond hun plaatselijke rijstvelden om te proberen de excessen van het weekend weg te blazen. Onnodig te zeggen dat ze aan het eind van de run allemaal teruggingen naar hun plaatselijke bar, de Hash (zoals in eten!) House, voor een paar biertjes ... en, van het ene biertje kwam het andere, de Hash House Harriers - een "drinkclub met een hardloopprobleem" - was geboren.

Op de een of andere manier waren er aan het eind van de eeuw, zonder enige vorm van internationale communicatie, behalve mond-tot-mondreclame en advertenties in lokale kranten, 'kennels' in bijna elk land op aarde (inclusief drie op Antarctica) met meer dan een miljoen hashers wereldwijd. Hoewel hashing begon als een vrijetijdsbesteding die alleen door mannen werd beoefend, begonnen er in de jaren 1970 'Harriets' te verschijnen. Nu zijn beide seksen redelijk gelijk vertegenwoordigd. Verbazingwekkend genoeg heeft de Hash House Harriers geen bestuursorgaan, geen hoofdkwartier, geen grondwet, geen formeel lidmaatschap en, cruciaal, geen regels! Ze hebben echter wel een aantal tradities!


Kennels worden georganiseerd door 'Mismanagement' non-commissies. Onder leiding van een GM en ondersteund door zijn of haar luidruchtige RA - dat is een afkorting voor 'Religieus Adviseur' (vraag me niet eens waarom!). Regelmatige hashers krijgen een 'hashnaam', die meestal onbeleefd, politiek incorrect of onuitdrukbaar is. Elke week - of welke periode elke hash ook kiest - wordt een 'haas' aangewezen om een parcours af te leggen dat zich kan uitstrekken van een paar kilometer tot, nou ja, heel wat meer. Deze paden, gemarkeerd met meel of krijt, zijn traditioneel niet gemakkelijk te volgen. Er zijn verschillende manieren waarop de haas kan proberen de kiekendieven op een dwaalspoor te brengen.

Credits: Aangeleverd Beeld;

Checkpoints laten de lopers in alle richtingen zoeken naar het vervolg van het spoor en 'vishaken' en 'falsies' (valse sporen) kunnen hen doen terugkeren over eerder betreden terrein. Roepende "On, on!" van de voorste lopers vertellen de achterblijvers dat ze in de goede richting gaan - hopen ze! Normaal gesproken is er een bierstop (soms meer dan één) op het parcours en aan het eind biedt de 'On In' verdere verfrissing aan de dorstige hashers. Dit wordt gevolgd door een 'Cirkel' rond de GM en RA die afrekenen met onverlaten die niet de juiste kledij hebben gedragen, een kortere weg hebben genomen tijdens de run of gewoon een makkelijk doelwit zijn voor spot. Zingen in de kring is over het algemeen genoeg om een rugbyspeler te laten blozen. De meeste hashes zorgen dan voor wat eten, georganiseerd en bereid door de haas, of in een nabijgelegen restaurant.

Credits: Afbeelding meegeleverd;

Toen de Algarve chapter begon, stond het bekend als de Almancil Hash House Harriers en de meeste evenementen vonden plaats rond het centrum van de regio. Tien jaar geleden veranderde het zijn naam om de Algarve te vertegenwoordigen, die het nu bedient. Tegenwoordig zijn er vier hashes in Portugal, waaronder Lissabon, Porto en Tavira, en de AHHH heeft nu 2108 trails gelopen. De regelmatige hashers vertegenwoordigen de democratische gemeenschap van expats hier en velen zijn veel te volwassen om echt te gaan hardlopen - daarom zijn er wandelroutes en hardlooproutes voor fittere types.

Het was dan ook een openbaring toen de Algarve ervoor koos om hun middelbare leeftijd te vieren met een 'Red Dress Run'. Dit is nog zo'n Hash-traditie die teruggaat tot een Santiago hash in de jaren tachtig. Kalende en harige mannen van middelbare leeftijd - maar ook hun harige Harriets - trokken rode jurken aan voor deze speciale verjaardag. De route, die zich in het hart van de Algarve afspeelde, voerde over ruig terrein en, als er niet zoveel mensen de verkeerde kant op waren gegaan, zouden de deelnemers hun mooie jurken door twee modderige rivierdoorwadingen hebben moeten slepen.

Credits: Bijgeleverd beeld;

Dat chaotische verlies van richting is niet ongewoon bij hashing - evenmin als het verlies van controle over de Cirkel. In dit geval verloor Diesel Dyke (dat is haar hashnaam), de huidige GM ("Grote Matras" in deze hash), de controle over de Circle en de RA, die geacht wordt gemene straffen uit te delen, voerde in plaats daarvan een zang- en dansact uit. Dit werd beantwoord met een spervuur van roodgeklede mishandeling door muitende, hongerige hashers die naar het nabijgelegen restaurant wilden voor meer bier.

En daar eindigde deze hash - nog steeds gekleed in zweterige rode jurken.

Meer informatie is te vinden op www.algarvehashhouseharriers.com.