De oudere bevolking was een van de meest getroffen groepen in de situatie van Covid-19, niet alleen omdat ze risicogroep zijn, maar ook omdat ze steeds meer geïsoleerd raken.
The Portugal News onderzocht de realiteit van de bewoners van verpleeghuizen en de impact van de richtlijnen van de General Health Direction (DGS) in drie verschillende instellingen in de Algarve.

Maria de São José Louro, technisch directeur van het Casa de Repouso e Saúde van São Brás de Alportel, garandeert dat zij probeert alle risico's te minimaliseren; zij is echter de eerste om de psychologische problemen die dit veroorzaakt toe te geven.

Een van de voorschriften van het DGS is preventief isolement - geldend voor alle verpleeghuizen - wanneer bewoners buiten het verpleeghuis gaan om bijvoorbeeld een dokter te bezoeken of naar een ziekenhuis te gaan, moeten ze bij terugkeer 14 dagen binnen blijven en zich isoleren.

"Als ze minder dan 24 uur in het ziekenhuis verblijven, moeten ze volgens de richtlijnen van het DGS 14 dagen preventief isoleren. Als ze meer dan 24 uur in het ziekenhuis verblijven, moeten ze een Covid-19 test ondergaan, maar zelfs met een negatief resultaat moeten ze 14 dagen in quarantaine worden geplaatst. 14 dagen in een kamer kan een ernstig effect hebben op de fysieke en psychische situatie", zei ze. Hetzelfde proces gebeurt als ze worden opgenomen.

Dit verpleeghuis is gespecialiseerd in het ontvangen van patiënten met Alzheimer. "We hebben 59 bewoners, waarvan 21 met Alzheimer", aldus de directeur.

Ze legt uit dat mensen met Alzheimer altijd in beweging zijn, "stel je iemand voor die zich vele uren naar de deur toe beweegt, hun cognitieve deel is gecompromitteerd en ze zijn gealarmeerd". Door de isolatie, "veranderen ze hun slaapschema's, ze slapen in de middag", en ze voegt eraan toe dat het "zeer moeilijk is om hen een actieve routine te geven, dus om vele redenen is de impact die deze 14 dagen hebben op mensen in isolatie een enorm verlies van capaciteit".

Maatregelen om de besmetting van Covid-19 te voorkomen hebben de activiteiten die sociale interactie vereisen beperkt, vooral met mensen van buiten het verpleeghuis, en ook het bezoek van gezinnen. "Bezoeken worden buiten gedaan met behulp van een acrylbarrière", legt de directeur uit.

Videobellen is niet altijd een goede oplossing. "Videobellen heeft op deze mensen heeft een negatief effect; ze hebben een zeer hoog niveau van ontevredenheid, vooral voor de familie", zei ze, en rechtvaardigt dat mensen met Alzheimer niet kunnen opletten en niet kunnen interageren met het gesprek op het scherm.

In de Monte Da Palhagueira - Country House Nursing & Retirement Homes in de Algarve is 100% van de bewoners buitenlands en veel van hen zijn gewend om met hun familie te communiceren via videogesprekken vanwege de afstand. Bewoners die familie hebben die in Portugal woont en die gewend zijn aan familiecontact waren meer verbaasd. "Het menselijk contact is essentieel", legt Alexandre Neves, de General Manager van Monte da Pagalheira, uit.

Monte da Pagalheira is een dorp met een bijbehorend verpleeghuis, om zo een familiesfeer te creëren, in beide gevallen: "In het dorp hebben de mensen bijna volledige onafhankelijkheid, we helpen zoveel als nodig is, maar met onafhankelijkheid. We hebben 24 uur per dag, 7 dagen per week verpleegkundigen", zei hij. Dit concept maakt het bijvoorbeeld mogelijk dat echtparen dicht bij elkaar wonen, de een kan in het dorp zijn en de ander in het verpleeghuis "als de een meer ondersteuning nodig heeft en de ander is nog steeds in een zeer onafhankelijke staat", legt hij uit.

Naar zijn mening heeft de pandemische situatie Portugal nog meer in de schijnwerpers gezet als een veilige bestemming om van de pensioenleeftijd te genieten en bekent hij dat de wachtlijst voor Monte da Pagalheira steeds langer wordt naarmate de vraag toeneemt. Ook zien de bewoners van het dorp, omdat ze hun eigen huis hebben, nog steeds hun brood verdienen en contact houden met de buitenwereld, het aantal sociale activiteiten alleen maar afnemen, om te voldoen aan de richtlijnen van het DGS.

In Lagoa heeft João Carlos Pereira, de voorzitter van Centro Popular de Lagoa, ook andere zorgen. Door de paniekzaaierij van de media "geven degenen die autonoom zijn en op de wachtlijst stonden, uiteindelijk op omdat ze niet het gevoel willen hebben dat ze in de gevangenis zitten", zei hij.

Hij zorgde er echter voor dat verpleeghuizen "geen donkere plek zijn, zoals het nu in de media lijkt". De ruimte is open, gebruikers kunnen zich zoveel mogelijk verplaatsen en het verpleeghuis probeert altijd enkele activiteiten te bevorderen, altijd volgens de veiligheidsmaatregelen. Maar, natuurlijk, "we moeten ons aan de regels houden om de veiligheid te garanderen", zei hij.

Tot slot deed Maria de São José Louro een oproep: "Sociale zekerheid en DGS moeten met de mensen in het veld praten: bezoeken door het raam zonder sociaal contact zijn niets, en de ouderen waren gewend aan veel genegenheid, dit is allemaal erg koud", zei ze terwijl ze eraan toevoegde dat "nog zes maanden zoals dit en ik weet niet hoe het de bewoners dan zal vergaan".

Alle drie de verpleeghuizen bevestigden dat ze geen geregistreerde positieve gevallen van coronavirus hebben.