"Jesteśmy bardzo zaangażowani w uzyskanie klasyfikacji Baixa Pombalina jako miejsca światowego dziedzictwa. Lizbona jest wyjątkowym miastem: historycznym i innowacyjnym, tradycyjnym i kosmopolitycznym, o unikalnej tożsamości, ale zawsze otwartym na świat" - mówi burmistrz Lizbony Carlos Moedas (PSD).

Burmistrz podkreśla walory dziedzictwa kulturowego miasta, "w szczególności te, które przypominają o imponującej zdolności reagowania Portugalczyków na trzęsienie ziemi z 1755 roku, jedno z najbardziej niszczycielskich w historii", uznając, że "są one obdarzone wyjątkową wartością uniwersalną i zasługują na wyróżnienie i ochronę".

Proces kandydowania Baixa Pombalina do wyróżnienia przyznawanego przez Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), w celu ochrony miejsc o wyjątkowej uniwersalnej wartości, odbył się w 2022 roku, a wniosek zostanie sformalizowany dzisiaj.

Rada Miasta Lizbony uważa za "fundamentalne" włączenie obszaru do Listy Indykatywnej Portugalii, która jest okresowo weryfikowana, aby "możliwa była przyszła klasyfikacja, uzasadniona wyjątkowością tego historycznego obszaru i jego wkładem w historię ludzkości".

Carlos Moedas mówi, że Baixa Pombalina "jest wyjątkowym miejscem zabytkowym", gdzie "znajduje się wiele budynków o uznanej wartości historycznej i patrymonialnej, które reprezentują różne epoki i zachowują swoją autentyczność", odnosząc się do tego, że istnieje ponad tuzin pomników narodowych, jak również różne kompleksy, pomniki i właściwości interesu publicznego.

Jedną z takich nieruchomości jest Torreão Poente da Praça do Comércio, "budynek, który sam w sobie jest dziełem muzealnym, pochodzącym z ostatniego okresu odbudowy Baixa po trzęsieniu ziemi w 1755 roku, i który będzie podlegał rekwalifikacji, aby pomieścić jądro Muzeum Lizbony", informuje gmina.

Lizbona, mówi gmina, jest uważana za pierwsze nowoczesne miasto na Zachodzie, które wpłynęło na powstanie innych ważnych miast w Europie i na świecie dzięki innowacyjnej rekonstrukcji Baixa Pombalina, ukończonej trzy lata po trzęsieniu ziemi w 1755 roku.

Ponadto, dodaje, "wartość tego składnika majątku nie uległa stagnacji w czasie, zachowując aktualny, funkcjonalny i możliwy do dostosowania do nowych zastosowań model".