Oto tylko kilka z nich: ir (iść), dar (dawać), fazer (zrobić/zrobić), ter (mieć), chegar (przybyć), comer (jeść), comprar (kupować), encontrar (znaleźć/spotkać), enviar (wysłać), falar (mówić), aprender (uczyć się), abrir (otwierać), ser / estar (być).

Następnym elementem układanki jest koniugacja czasownika. Każdy odmieniony czasownik reprezentuje zaskakującą ilość informacji jak na jedno słowo. Mówi Ci on ktowykonuje czynność (ty, ona, oni, itd.), poziom formalności pomiędzy Tobą a tą osobą, kiedyczynność ma miejsce (przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, itd.), poziompewności, i oczywiściedziałaniesamo.

To pozostawia cię z ponad 50 różnymi formami dla każdego portugalskiego czasownika! Na szczęście istnieją pewne wzorce, które mogą pomóc i nie musisz znać każdej formy, aby zacząć się skutecznie komunikować.

3 główne grupy portugalskich czasowników są nazwane na podstawie ostatnich 2 liter formy bezokolicznikowej czasownikaar czasowniki, - arer czasowniki, i - irir czasowniki. Na przykład: falar, comeri abrir.

Koniugacja czasownika regularnego polega na wzięciu rdzenia czasownika (część przed ar/er/ir) i dodaniu końcówki. Każda grupa ma określony zestaw końcówek dla każdego czasu. Czasownik jest uważany zaregularnyjeżeli podąża za typowymi wzorcami dla swojej grupy. Ale uważaj na nieregularneczasowniki! Te nie stosują się do spójnych reguł, więc trzeba je zapamiętać.

Dowiedz się więcej na stronie www.practiceportuguese.com/learning-notes/75-most-common-portuguese-verbs/