Wordt het milieu een soort nieuwe religie?

Deze overpeinzingen hebben me er steeds meer van overtuigd dat milieuactivisme inderdaad een soort religie aan het worden is. De hele kwestie wekt zeker veel enthousiasme op. Begrijp me niet verkeerd, ik geef geen kritiek op mensen die geloven dat we een veel schoner en beter milieu nodig hebben om in te leven en om door te geven aan toekomstige generaties. Dit is een bewonderenswaardig streven dat we natuurlijk allemaal zouden kunnen delen.

Ik heb al eerder een artikel geschreven in The Portugal News waarin ik mezelf beschreef als een hervormde klimaatveranderingsontkenner. Maar als ik eraan terugdenk, denk ik niet dat ik ooit echt heb 'ontkend' dat het klimaat, om de een of andere reden, behoorlijk drastisch aan het veranderen is. Er is veel te veel bewijs om klimaatverandering echt te ontkennen. Ik wil niet de oude struisvogelroutine toepassen en mijn hoofd begraven in het oprukkende zand van de woestijnvorming.

Natuurlijk kun je zeggen dat het klimaat voortdurend verandert. Dat begrijp ik. Maar waar we natuurlijk rekening mee moeten houden is de snelheid waarmee de temperaturen wereldwijd stijgen en de correlatie tussen stijgende temperaturen en menselijke activiteiten in de afgelopen anderhalve eeuw. Helaas zijn de klimaatveranderingen voor iedereen duidelijk zichtbaar, vooral voor degenen die toevallig in semi-aride gebieden wonen.

Dus, ter mijner verdediging, en ondanks mijn ietwat zelfspottende bekentenis dat ik klimaatverandering ontken; dit was nooit helemaal het geval. Achteraf denk ik dat ik me altijd heb gerealiseerd dat het niet bepaald goed ging met moeder aarde. Maar ik denk dat het desalniettemin eerlijk was om vraagtekens te zetten bij de vurigheid waarmee het verhaal over klimaatverandering wordt nagestreefd. Mijn observaties zijn misschien niet helemaal prettig om te lezen voor degenen die al bekeerd zijn.

Groene energie

Een van de grootste problemen voor mij is de manier waarop ons allemaal het idee wordt verkocht dat groene energie betaalbaar is. We worden allemaal meegesleurd door een grote "groene" tsunami van elektrische voertuigen en het idee dat we ons allemaal (op de een of andere manier) moeten aansluiten bij deze dappere nieuwe "groene" wereld of anders de voortijdige ondergang van onze soort tegemoet moeten zien. Eng spul.

Ik vraag me vaak af hoeveel mensen hier echt over hebben nagedacht. Ik bedoel goed. Ik vraag me af hoeveel mensen deze eenvoudige, maar niettemin belangrijke vraag hebben gesteld. Namelijk, wie zal er het meest profiteren van de grote "groene energierevolutie"? Wie gaat er een hele hoop geld verdienen met de verkoop van alle bijbehorende goederen en diensten die we uiteindelijk allemaal nodig zullen hebben om te voldoen aan de steeds strengere (en inderdaad) opgelegde doelstellingen?

Goede vraag, toch? Laten we eerlijk zijn, het zullen zeker niet de allerarmsten in de samenleving zijn die ervan zullen profiteren, want uiteindelijk gaan "groene energie" en alle bijbehorende goederen en diensten heel wat meer kosten in verhouding tot wat de meerderheid van de mensen eigenlijk verdient. Niets van dit alles zal goedkoop zijn.

Groene energie, warmtepompen, zonnepanelen, elektrische auto's enzovoort zijn op dit moment misschien heel modieus in sommige kringen. Dat is allemaal goed en wel voor degenen die het zich kunnen veroorloven. Maar hoe zit het met degenen die dat niet kunnen? Wat kunnen zij doen?

Hoge kosten

Natuurlijk zullen de kosten van al deze nieuwe ideeën en valstrikken uiteindelijk omlaag gaan (zoals bij de meeste nieuwe technologische ontwikkelingen). Maar op de korte tot middellange termijn zal het voor de minstbedeelden steeds moeilijker worden om rond te komen van de veel hogere kosten van een groene levensstijl.

Natuurlijk zie ik in dat fossiele brandstoffen van nature eindig zijn en dat er duidelijk een overweldigende behoefte is aan nieuwe technologieën die ons allemaal in een veel betere positie zullen brengen om een veel duurzamere toekomst te omarmen. De wereld verstikken met schadelijke gassen en dampen is duidelijk niet de weg vooruit. Maar als we onze gekoesterde westerse beschaving in haar huidige vorm willen behouden, is het niet haalbaar om alle beproefde en vertrouwde technologieën uit het verleden af te schaffen, tenzij (of totdat) er geloofwaardige alternatieven online komen.

Ik denk vaak aan alle fossiele brandstoffen die nog steeds worden gebruikt om elektriciteit te produceren om EV's op te laden. Ik ben niet tegen EV's, zeker niet in het hart van grote steden. In die omgeving zouden ze tegenwoordig de enige keuze moeten zijn. We moeten tenslotte allemaal schone lucht inademen.

Maar ik vind het een beetje vergezocht dat EV's worden aangeprezen als de grote "groene" redders van de planeet, terwijl ze daar in werkelijkheid helemaal niet bij in de buurt komen. Verre van dat. Geen enkele auto die op gigantische schaal in massa wordt geproduceerd kan (bijna per definitie) "groen" zijn.

Het is nogal irritant als "ze" (wie "ze" ook zijn) ons schaamteloos het pad op leiden met schandalige beweringen die we allemaal botweg moeten accepteren. De cynicus in mij voelt dat iemand, ergens, het 'groene' verhaal heeft gezien als een fantastische kans om een aantal nieuwerwetse, maar vaak zeer gebrekkige technologieën te verkopen, niet alleen in naam van de groene agenda, maar uiteindelijk in naam van de winst.

Net zoals religies ooit potentieel non-conformistische mensen half doodsbang maakten met het spookbeeld van vuur en zwavel, zo brengt het idee van een milieuarmageddon de "ware gelovigen" tot een soort zinloze onderwerping. "Betaal en je EV's zullen je redder zijn - of anders".

Ja, natuurlijk is er vervuiling. Ja, de CO2-niveaus stijgen (net zo snel als regenwouden worden gekapt om meer en meer land vrij te maken om gewassen te verbouwen en vee te houden). Maar het blijft een feit dat we, tenzij de menselijke bevolking begint af te nemen, meer ontbossing, meer vervuiling, meer habitatverlies, meer uitstervingen en nog meer koolstofuitstoot zullen zien.

Onpopulaire standpunten

De mijne is misschien niet de populaire mening, noch zal het de mainstream mening zijn, maar als je logisch nadenkt, kun je deze eenvoudige en overduidelijke feiten bevestigen.

Ik denk niet dat iemand klimaatverandering ontkent, maar de onderliggende oorzaak wordt om de een of andere vreemde reden omzeild. En die oorzaak is de groeiende menselijke bevolking die steeds onhoudbaarder wordt.

Dus die Douglas Hughes weet het beter dan de wetenschappers, hoor ik je zeggen. Nou, nee, dat weet ik niet. Ik hoop echt dat ik niet zo arrogant overkom. Maar de waarheid is, niemand financiert gezond verstand, terwijl de wetenschap financiering nodig heeft - en veel. Dit moet toch de potentie hebben om sommige wetenschappers in marionetten te veranderen? Wat ze doen of zeggen zou wel eens kunnen afhangen van wie er aan de touwtjes trekt of wie er met de spreekwoordelijke wortel bungelt.

Tegenwoordig zijn vuur en zwavel duidelijk het schrikbeeld van stijgende temperaturen op aarde. De gedachte daaraan kan ongemakkelijk, overweldigend en verlammend zijn. Dit fenomeen staat bekend als klimaatangst of eco-angst; vaak gedefinieerd als een chronische angst voor het onheil van het milieu. A.A. Gill beschreef de getroffenen ooit als "de milieu-angstigen". Hij had het licht al vele manen geleden gezien.

Douglas Hughes is a UK-based writer producing general interest articles ranging from travel pieces to classic motoring. 

Douglas Hughes