Ze was de dochter van Pepijn van Landen en Itta van Metz. Al op jonge leeftijd gaf Gertrude blijk van een sterke toewijding aan haar geloof. Zo wees ze op tienjarige leeftijd een huwelijksaanzoek van de zoon van Koning Dagobert af.

Na de dood van haar vader in 640, nam Gertrude's moeder maatregelen om haar te beschermen tegen potentiële huwelijkskandidaten door haar hoofd te scheren in de stijl van de tonsuur, om haar te markeren voor het religieuze leven. Samen stichtten ze de abdij van Nijvel, die een dubbelklooster werd voor zowel mannen als vrouwen. Dankzij deze vestiging kon Gertrude zich volledig wijden aan spirituele bezigheden terwijl ze ook de gemeenschap leidde.

Na de dood van Itta rond 652 nam Gertrude de leiding van de abdij op zich. Ze richtte zich op liefdadigheidswerk, zorgde voor de zieken en armen terwijl ze ook pelgrims verwelkomde in hun gemeenschap. Onder haar leiding werd Nivelles bekend om haar gastvrijheid en spirituele betekenis.

Wonderen en verering

Gertrude wordt beschuldigd van verschillende wonderen tijdens haar leven. Een opmerkelijk wonder bestond uit het redden van zeelieden van een storm en een zeemonster nadat ze haar naam hadden aangeroepen tijdens hun gevaarlijke reis. Deze gebeurtenis leidde tot de creatie van een speciaal drankje genaamd "Sinte Geerts Minne", dat werd gedronken door reizigers die bescherming zochten.

Haar toewijding aan gebed en ascese eiste zijn tol op haar gezondheid; ze stierf op de jonge leeftijd van 33 jaar op 17 maart 659. Vrijwel direct na haar dood werd ze als heilige vereerd vanwege de vele wonderen die aan haar voorspraak werden toegeschreven.

Patronaat over dieren

Hoewel Sint-Gertrude vooral bekend staat als beschermheilige van reizigers en tuiniers, is ze in de loop der tijd ook geassocieerd geraakt met katten. Deze verbinding komt waarschijnlijk voort uit haar rol in het weren van knaagdieren zoals muizen en ratten - dieren die veel voorkwamen in de middeleeuwen en vaak in verband werden gebracht met ziekte-uitbraken zoals de Zwarte Dood.