Volgens Vanda Balaia werden in 2020 104 sociale processen geregistreerd in die kerndatabank - waarvan 74 tussen januari en april en 30 tussen mei en september - en worden momenteel 62 zaken gevolgd in de gemeente.

In verklaringen aan Lusa legde ze uit dat, hoewel er 104 zaken werden geopend, dit "niet betekent dat deze mensen allemaal nog steeds in de gemeente zijn," aangezien ze een bevolkinggroep vormen die "veel tussen de gemeenten reist".

De toename van buitenlandse daklozen in Faro is een relatief recent fenomeen - aangezien tot nu toe het grootste deel van deze bevolkingsgroep in de gemeente de Portugese nationaliteit had - en treft meestal mensen met een psychische stoornis of een geschiedenis van drugs- en/of alcoholgebruik, voegde ze eraan toe.

Echter, een van de grootste beperkingen, niet alleen in de gemeente Faro, maar ook in het district Faro, is het "gebrek aan respons in termen van huisvesting" en het feit dat de huurmarkt "opgeblazen" is, wat het moeilijk maakt om sociaal te reageren op deze bevolking.

De meeste van hen overnachten in verlaten huizen en hebben te kampen met alcoholisme, drugsverslaving, werkloosheid of financiële en familiale problemen als redenen voor dakloosheid.

Het centrum, gecreëerd in 2010 en gecoördineerd door de gemeente, heeft tot doel de voorwaarden voor autonomie en de volledige uitoefening van het burgerschap van de daklozenpopulatie te bevorderen.

Afgelopen juni werd aangekondigd dat Faro een noodhuisvestingscentrum zou hebben met capaciteit om tot 49 mensen in precaire situaties op te vangen, in wat de eerste faciliteit in zijn soort zal zijn in de Algarve.

Het centrum, dat in een door het ministerie van Landbouw afgestaan gebouw in Braciais zal zijn, aan de rand van Faro, zal beschikken over 30 plaatsen voor noodopvang, waarvan 20 plaatsen voor tijdelijke opvang, voor een periode van drie maanden, en een maximale totale capaciteit van 49 personen.

De Movimento de Apoio à Problemática da Sida (MAPS) is de instantie die verantwoordelijk is voor dit project, dat gericht is op de opvang van mensen en gezinnen in precaire situaties, namelijk daklozen, werklozen, slechtoffers van uitzettingen of met verlies van inkomen.