Met Kerstmis had iedereen in het team van The Portugal News het geluk een mand te krijgen met allerlei schatten erin. Toen we er in doken, werd het al snel duidelijk dat dit ook geen gewone mand was. Het was gevuld met allerlei mooie en heerlijke lekkernijen, maar hier is de echte kicker - het waren allemaal producten die voor 100 procent uit de Algarve kwamen.

In de mand zat onder andere sinaasappelazijn (ja, dat klopt 'sinaasappel'), 'creme de alfarroba', 'quejinhos de figo', en handgeoogst zout. Ik heb me tijdens de feestdagen zorgeloos en gulzig tegoed gedaan aan al deze lekkernijen, en pas toen ik halverwege een pakje geglaceerde amandelen met honing was, drong het tot me door dat hier misschien wel een verhaal achter zat. Waar komen al deze producten vandaan? Hoe worden ze gemaakt? Dat zijn dingen die ik in volgende edities hoop te ontdekken. Maar eerst moest ik de weg naar de bron vinden - wie heeft deze charmante verzameling lekkernijen bij elkaar gebracht?

Ik geef toe, het heeft even geduurd, maar ik ben er eindelijk achter.

Het zijn de creaties van Vanda Lopes. Ik vond haar winkel in het hartje van Almancil en ging meer over haar te weten komen. Vanda is een leuke en levendige dame, maar ondanks haar passie en kennis van de streek was ik nogal verbaasd dat ze niet uit de Algarve komt. Ze komt oorspronkelijk uit Santarém en kwam hier in 1996, maar alles in haar winkel is 100 procent Algarviaans - net als haar man en haar dochter, vertelde ze me trots.

Vanda vindt het hier geweldig en is gepassioneerd om mensen alles te laten zien wat deze opmerkelijke regio te bieden heeft. In feite heeft ze niet altijd deze verrukkelijke lekkernijen verkocht die ik sinds Kerstmis gestaag heb opgepeuzeld. De cadeaumandenzaak, die 'O Cabaz Algarvio' heet, is een relatief nieuwe onderneming die organisch is gegroeid uit Vanda's andere bedrijf dat 'Algarve Treasures - tours and experiences' heet.

Sta me toe even terug te spoelen en u mee te nemen naar het begin. Vanda studeerde toerisme aan de universiteit in Faro en had verschillende banen in de toeristische sector, maar na de geboorte van haar dochter wilde ze haar eigen bedrijf opzetten. Vanda vertelde me aan het begin van ons gesprek dat ze altijd al een 'bicho empresário' heeft gehad, wat wij het 'ondernemersvirus' zouden kunnen noemen. Ze had gewerkt in een kurkfabriek in São Bras en kwam al snel op het idee om rondleidingen te organiseren om te zien hoe de kurk werd gemaakt. Dit was een groot succes. Maar Vanda ontdekte al gauw dat de mensen zo van de kurkrondleiding genoten dat ze nog niet naar huis wilden, en dus begon ze al snel te organiseren dat ze ook naar een olijfoliebedrijf in Santa Catarina konden gaan. Op dat moment begon Vanda's zakenbrein te tikken en begon ze te denken dat er een markt was voor dit soort dingen, en zo werd Algarve Treasures gelanceerd.

Vanda is gepassioneerd om bezoekers aan de Algarve te laten zien dat het niet alleen om zon en strand gaat (hoewel ze hen dat ook zal laten zien), en om haar klanten mee het binnenland in te nemen om hen het echte leven van de lokale bevolking te laten zien en de echte cultuur en tradities van de regio te ontdekken.

Ze heeft de Algarve afgestruind en heeft veel echte werkplaatsen gevonden die, hoewel ze eerst een beetje sceptisch waren, nu blij zijn dat ze van tijd tot tijd een buslading toeristen mee kan nemen om te zien wat ze doen.

Haar steeds langer wordende lijst van beschikbare tours omvat trips die je zowat overal naartoe brengen om plaatsen te vinden waar ze honing, likeur, wijn, olijfolie, zout, aromatische kruiden, citrusvruchten en zelfs frambozen produceren. Er zijn ook workshops waar u kunt leren hoe u traditionele broden kunt maken, of zelfs creatief aan de slag kunt gaan en leren hoe u een stuk aardewerk, traditionele tegels of kurk kunt maken.

Ze weet ook echt hoe ze 'goed garen' moet spinnen. Terwijl ze me vertelde over een van haar rondleidingen door Olhão (die eindigt met een uitstapje naar het eiland Culatra en een lunch met zeevruchten), vertelde ze dat ze tijdens haar tocht door de oude straten uitleg geeft over de verschillende mythen die de stad kent. Degene waar ik het meest nieuwsgierig naar was, was het verhaal van een standbeeld dat ik daar heb gezien van een reusachtige man die een rok draagt. Hij heet 'Arraúl' en volgens de legende was hij de enige overlevende van de verloren stad Atlantis en werd hij, nadat zijn stad was overstroomd, opgeslokt en weer uitgespuugd door een walvis en spoelde hij uiteindelijk aan op de kust van Olhão. Hij vond het daar geweldig en wilde niet dat het hetzelfde lot zou ondergaan als zijn geboortestad, dus werkte hij onvermoeibaar aan het verplaatsen van aarde met een auto met vierkante banden (het wiel was toen nog een werk in uitvoering) en creëerde een stel eilanden die als een soort barrière dienden om zijn nieuwe thuis te beschermen tegen inkomende tsunami's, en creëerde zo het lagune-paradijs dat we kennen als de Ria Formosa. Vanda vertelt het verhaal veel beter dan ik, en kent talloze andere verhalen over de Algarve, maar zoals ze toen zei "we zouden hier tot morgen over ze kunnen zitten praten". Ik denk dat ze gelijk heeft, we kunnen maar beter doorgaan.

Het punt dat ik probeerde te maken is dat het niet meer dan normaal was, aangezien ze deze lokale mensen en hun producten had gevonden (en ze al als souvenirs uitdeelde tijdens haar rondreizen), dat ze hun producten zou gaan promoten en verkopen - en haar cadeaumandenbedrijf 'O Cabaz Algarvio' was geboren. Vanda opende dit werkelijk prachtige winkeltje, dat meestal vol ligt met heerlijke Algarviaanse lekkernijen die je in een van de prachtig geweven lokale manden van je keuze kunt stoppen. Haar winkeltje is een beetje als een bloemist, zegt Vanda, want je kunt langskomen en je eigen mooie mandenboeket samenstellen.

Als alles weer een beetje normaal wordt en haar winkel weer open kan, weet ik zeker dat ze je graag zou zien. Bekijk haar in de tussentijd op Instagram, Facebook of ga naar de website algarvetreasures.pt - en hopelijk kan ik haar ervan overtuigen om mij een paar aanwijzingen te geven over een paar van haar lokale plaatsen die ik in de toekomst kan onderzoeken.