Deze week wil ik eindelijk iets vertellen over een dierbare vriendin van me, een wonderlijk getalenteerde keramiekkunstenares, Annette. We ontmoetten elkaar voor het eerst een jaar of wat geleden op de kunstbeurs 'Mercadinho' in Loulé. Ik slenterde door de oude geplaveide straatjes toen ik de hoek om kwam en helemaal betoverd werd door de kleur en vrolijkheid die uit haar kraam straalde.

Haar kunstwerken zitten vol traditionele Portugese thema's maar met een twist en het kan niet anders dan dat je er vrolijk van wordt. Er gebeurt veel, maar staat u mij toe te proberen de sfeer te schetsen...

De scène

Er zwom een enorme school kleurrijke en funky vissen rond in een zee van prachtige zeepbakjes, borden met motieven en bladvormige onderzetters. Daar omheen lagen kleine dingetjes zoals kettinkjes, knopen, schattige hartjes en andere magneetjes met eigenzinnige boodschappen erop geschreven zoals: 'Relax! Niets is onder controle' (iets waar ik nu eeuwig aan moet denken telkens als ik de koelkast open).

En dan heb ik het nog niet eens over haar grootste talent, haar prachtige 'azulejos' (keramische tegels). Daarop schildert ze, nou ja... van alles. Er zijn prachtige traditionele patronen natuurlijk, maar ook allerlei andere Portugese en vooral door de Algarve geïnspireerde thema's. Hoe langer je kijkt, hoe meer dingen je beginnen op te vallen.

Maar om te beginnen, hierboven (en kijkend naar de vissen) zijn er prachtige foto's van veel van de verschillende soorten van de Algarviaanse avifauna (met hun namen in het Portugees eronder geschreven). Schepen varen weg in de zonsondergang en in de klauwen van reusachtige kleurrijke octopussen en, de Algarve vastleggend in de beste tijd van het jaar, op een andere tegel staan de amandelboomtegels allemaal in volle bloei. Als je heel goed kijkt, zie je misschien zelfs Portugese dichters als Fernando Pessoa wijselijk over zijn bril naar je turen en het zou gewoon niet hetzelfde zijn zonder haar verzameling vrolijke gouden zonnen die helder over alles schijnen.

Ik heb me altijd afgevraagd waar en hoe ze al deze werkelijk magische dingen maakte en vorige week heb ik eindelijk haar werkplaats in de buurt van Tavira kunnen bezoeken.

Waar de magie gebeurt

Haar werkplaats, zo blijkt, is ook haar huis en ik kreeg een kijkje in hoe ze echt leeft en ademt haar kunst. Het probleem daarbij is natuurlijk dat al haar fantasierijke schepsels onvermijdelijk uit de atelierruimte ontsnappen en een plek vinden om te wonen op bijna alle oppervlakken in het huis. Maar zoals ik haar zei, toen we een plekje vrijmaakten om te zitten en thee te drinken, er zijn zeker ergere dingen om door omringd te worden.

Zij toonde mij haar laatste werken die nog in de oven moesten worden gebakken (een proces dat ongeveer een dag in beslag neemt) en ik begon werkelijk te waarderen hoeveel vakmanschap en werk erin gaat zitten om deze dingen tot leven te brengen. Het probleem is dat, hoe hard je ook aan iets hebt gewerkt, je nooit precies weet hoe het eruit zal zien als het er eenmaal klaar is. Ze vertelde me dat in 30 procent van de gevallen iets misgaat en ze ze niet kan verkopen.

Annette is Duitse, maar woont al bijna 40 jaar in Portugal en beschouwt het als haar thuis. Ze is graag op het platteland en haalt veel inspiratie uit de flora en fauna die ze in de natuur om haar heen aantreft. Ze liet me zelfs zien dat de prachtige realistische patronen van bladeren en bloemen die veel van haar borden en zeepbakjes sieren, eigenlijk afdrukken zijn van verschillende plaatselijke bloemen, grassen en kruiden die ze tijdens haar wandelingen tegenkomt. Daarom, zo legde ze uit, kan ze heel wat van haar werk alleen maken wanneer die specifieke plant 'in het seizoen' is.

Ze is altijd op zoek naar iets dat een goede afdruk zou kunnen achterlaten. Ze vertrouwde me zelfs toe (misschien had ze dat beter niet kunnen doen) dat de prachtige schaal die ze aan de muur had hangen, was gemaakt met een afdruk van een enorm koolblad dat ze van haar buurvrouw had gekregen.

Ze vertelde me dat ze tegenwoordig graag met klei werkt, omdat het meer lichamelijk werk is en een verandering betekent ten opzichte van het tegelschilderen, dat intense concentratie vereist voor de fijne details. Het is ook bijzonder lastig, legde ze uit, omdat je de kleuren niet echt ziet terwijl je ze schildert, en het is dus altijd totaal anders als het eenmaal gebakken is.

Waar kunt u haar vinden?

Annette neemt deel aan verschillende lokale kunstbeurzen, vooral in Tavira, waar ze woont en waar ze deel uitmaakt van een kunstnijverheidvereniging Asta (gevestigd voor het Palácio da Galeria). Ze vertelde me dat ze op een kunstmarkt zal zijn in Cacela Velha op zondag 5 december. Dit is een van haar favoriete beurzen en ik hoop echt dat ik er bij kan zijn, want het klinkt leuk en er zullen allerlei verschillende en interessante kunstenaars zijn.

Om in contact te komen met Annette, of om op de hoogte te blijven waar en wanneer ze aanwezig zal zijn, volg haar op Facebook op: Azulejoannette.

Met Kerstmis voor de deur denk ik dat haar originele, eigenzinnige en toch traditionele kunstwerken het perfecte cadeau zouden zijn voor iedereen die van Portugal houdt.