De Grote Witte Haai is een zeer interessant persoon om aan het hoofd te hebben van deze nieuwe onderneming, je moet 30 jaar terug in de tijd gaan, waar hij voorstelde dat er een wereld Super League voor golf moest komen, mogelijk zelfs een wereldkampioen, die het spel naar een ander niveau zou tillen waar er één gedefinieerde winnaar is over de hele wereld. Dit vormt uiteraard een directe bedreiging voor de PGA Tour en de nieuwe DP World Tour, omdat zij niet willen dat hun beste spelers voor een andere meester spelen, vooral niet voor een meester die over diepere zakken en een veel grotere oorlogskas beschikt dan zij ooit hebben gehad.

Norman, toen hij de nummer één van de wereld was, was zeer uitgesproken over het feit dat de Tour werkt voor de spelers, stekelig en controversieel maar niettemin zeer accuraat want de Tour heeft niets tenzij de spelers supersterren zijn. Een van de beroemde opmerkingen die hij maakte was 'hij werkt in het weekend en de meerderheid van het personeel dat bij de Tour is aangesloten doet dat niet'.

Een andere reden waarom hij een interessante figuur is om aan het hoofd te hebben van deze ontsnappings Tour is dat hij een ongelooflijk succesvol zakenman is buiten golf, hij heeft de presidenten van de Verenigde Staten onder een sneltoets. In feite, als u zich herinnert toen Bill Clinton zijn arm brak in Australië, gebeurde dat in Norman's keuken vrij laat op de avond. Het punt is dat de Saoedi's een zakenman met veel connecties hebben gerekruteerd die een appeltje te schillen heeft met de gevestigde orde van zowel de DP als de PGA Tours.

Hij is niet zwijgzaam geweest over zijn standpunt dat de Tours meer business minded en spelersvriendelijker zouden kunnen zijn, wat betekent dat spelers voor meer geld zouden moeten en kunnen spelen. Met hem als vertegenwoordiger van dit nieuwe instrument kunnen ze dat zeker. Het geld dat wordt geboden is oogstrelend, maar dat betekent niet alles.

Ik denk dat het echte probleem van deze nieuwe ontsnappings Tour is dat spelers, net als normale mensen, een weerstand hebben tegen verandering naast relaties en loyaliteit die al tientallen jaren bestaan. De Tours hebben de spelers immers de kans gegeven om te spelen voor het geld dat ze nu op hun bankrekeningen hebben staan. Saoedi-Arabië of het Midden-Oosten is ver van huis, om nog maar te zwijgen van de minder dan smakelijke berichten over schendingen van de mensenrechten, en dat is een goede reden om niet te willen spelen.

Zal geld de ultieme overredingskracht zijn, het zal interessant zijn om te zien. Nu er al twee grote Tours in de wereld zijn, kan een derde met diepe zakken genoeg van de markt veroveren om er een wereldtournee van te maken? TV schema's zullen moeilijk zijn omdat de Amerikaanse markt ongeveer 12 uur achterloopt. De Masters, U.S. Open, Open Championship, en U.S. PGA zijn enorme merken met een aanzienlijke aantrekkingskracht. De maatstaf voor een speler is tenslotte het aantal majors dat hij heeft gewonnen. Zullen zij in staat zijn hun invloed te doen gelden en een groot kampioenschap in het Midden-Oosten te organiseren? Dat zou interessant zijn.

Wat veilig is om te zeggen is dat dit verhaal nog een lange weg te gaan heeft. De DP en de PGA Tour haten verandering en machtsverlies meer dan wat dan ook, wat heeft geleid tot een strategische alliantie tussen de twee. Ze coördineren nu hun inspanningen tegen één enkele entiteit.
Ik kan me alleen maar voorstellen dat Greg Norman meer dan genoeg strijd in zich heeft om dit een aantal rondes te laten duren, maar de uiteindelijke beslisser of het gaat werken of niet zal u en ik zijn, zijn we geïnteresseerd in hoeveel de spelers spelen in vergelijking met onze gewoonte om TV te kijken en liefde voor alles wat vertrouwd is.

Als we niet kijken, doet het er dan echt toe?