Heeft u een favoriet deel van uw huis? De mijne is de kleine zithoek achterin mijn keuken. Het bestaat uit een kleedje, twee houten krukjes en een tafeltje tegen de muur - mijn 'keukennisje' - en ik ben er dol op.

Vóór de pandemie woonde ik, net als veel andere mensen in een stad waar ruimte schaars is, vooral in gedeelde huurhuizen, alleen in de zitkamer. Met een bank, een kleine eettafel en twee stoelen was dat voor mij prima.

Het grootste deel van mijn leven speelde zich tenslotte elders af; thuis was vooral een plek om mijn spullen op te bergen en te slapen - tot de lockdown kwam. Plotseling werd een andere plek om te zitten een dringende noodzaak.

Er waren geen andere kamers beschikbaar en de keuken was te klein voor een echte eettafel. De oplossing was het creëren van een klein hoekje.

Een hoekje maken
Er zijn een aantal manieren waarop u dit kunt doen. Een klein hoekje kan bestaan uit een fauteuil en een lamp in een ongebruikte hoek. Het kan ook een bankje in de gang zijn, met kussens erop.

Het gaat erom een ongebruikt stukje ruimte in te delen en iets te creëren dat functioneel is en een goed gevoel geeft - om weg te kruipen met een podcast of boek, of zelfs met Netflix op de laptop als de bank een beetje overvol aanvoelt.

Voor mij moest het de keuken worden. Ik had eerder geprobeerd om de eettafel in de ruimte tussen het uiteinde van de kasten en de muur te zetten - en het was gelukt om hem erin te wurmen, maar als ik hem daar had laten staan, had ik er onderdoor moeten kruipen of overheen moeten klauteren om bij de badkamer te komen.

Wat het nodig had was iets supercompacts. Een tafel die net groot genoeg was voor een broodplank, een enkel bord of een paar kleine kommetjes, kopjes of wijnglazen. Hij moest ook rond zijn, om te voorkomen dat je je aan onhandige hoeken zou stoten - maar hoog genoeg om er comfortabel aan te eten, of een elleboog op te laten rusten tijdens het lezen.

Dit is een lastiger stel criteria dan het klinkt. Zoals ik al snel ontdekte, hebben de meeste tafels met de breedte die ik zocht erg korte poten. Het zijn meestal bijzettafeltjes, ontworpen om in een hoek te zetten met een plant erop, of om naast een bank te zetten om koffiemokken binnen handbereik te houden.

Ik overwoog een eettafel voor buiten, een bistrotafel met bijpassende stoelen, maar zelfs de kleinste leken me nog wat aan de grote kant voor de ruimte waar ik mee werkte.

Na een paar weken websites afstruinen, vond ik goud met een tafel van Habitat en een paar Pine Stools (dennehouten krukken).

Klein tafeltje, grote beloning
Ik heb er een klein Ikea kleedje onder gelegd en een ingelijste foto opgehangen van een paar bomen die ik een paar jaar geleden tijdens een reis naar Zweden had gezien. We waren helemaal in het noorden aan de rand van de wildernis geweest en ik was helemaal verliefd geworden op het landschap; er is niets speciaals aan deze foto, afgezien van het feit dat hij me terugbrengt en ik hem mooi vind.

Dat vat het kleine keukenhoekje eigenlijk wel samen. Het kon niet simpeler zijn, maar ik kon er niet gelukkiger mee zijn. Deze simpele toevoeging heeft een groot verschil gemaakt voor mijn dagelijkse welzijn, maar ook voor de functionaliteit van mijn leefruimte en mijn gevoel van verbondenheid ermee.

Het betekent dat ik kan zitten en genieten van mijn ochtendkoffie voordat de dag begint. Thuiswerklunches en theepauzes kunnen volledig weg van het bureau plaatsvinden, en - het beste van alles - een gast kan zitten en kletsen met een glas wijn terwijl ik aan het koken ben (hoewel dat voorlopig vooral een post-pandemische fantasie is).

Dat is het mooie van een klein hoekje. En als het er eenmaal is, vraag je je af hoe je ooit zonder hebt kunnen leven.
PA/TPN