Ahn (niet zijn echte naam), 22, richt zijn ogen op de grond en beweegt voortdurend zijn handen. Hij verklaart waarom hij een sigaret rookt: "Ik ben een sportman, ik zou niet mogen roken, maar nu moet ik wel".

Hij zegt dat het de sigaret is die hem helpt te kalmeren, want sinds de Taliban de macht in Afghanistan hebben heroverd en de hoofdstad Kabul hebben veroverd, heeft hij niet kunnen slapen, bezorgd om de hele familie die nog in het land woont, inclusief zijn vader, ooms en neven, ongeveer 30 mensen.

"Sinds de oorlog begon, ben ik gestrest, ik denk altijd aan mijn familie, maar niet alleen aan mijn familie, aan alle arme mensen, en hoe de toekomst van Afghanistan eruit zal zien, ik ben altijd gestrest en dan kan ik niet slapen, ik kan het niet uitleggen," zei hij, in een interview met Lusa News Agency.

Volgens Ahn kan iedereen die geld heeft het land verlaten, zoals in het geval van de Afghaanse president: "Mensen zoals hij, die geld hadden, vertrokken, mensen die arm zijn, worden gedood [door de Taliban]."

Een paar maanden lang had hij moeite om met zijn familie te praten omdat in de stad waar ze woonden het netwerk soms niet werkte, maar nu ze in Kabul zijn spreekt hij ze bijna elke dag.

Hij zegt dat ze in orde zijn, dat ze thuis zijn, maar onthult dat zijn grootste wens was hen allemaal te kunnen samenbrengen, een realiteit die zegt dat het voorlopig niet mogelijk zal zijn omdat hij geen geld heeft en het op dit ogenblik "heel moeilijk is om naar Portugal te reizen".

"Als ik zou kunnen helpen ze hier te brengen, zodra ze aankomen, neem ik de nationaliteit, ik wil niet de dubbele nationaliteit, ik wil de Portugese nationaliteit, ik ben niet langer Afghaans", zegt hij vol overtuiging, en zegt dan dat hij zich schaamt voor wat er nu gaande is in het land.

Voor Ahn, een Afghaanse vluchteling die al bijna vijf jaar in Portugal woont, zal de toekomst van Afghanistan "nooit beter worden".

"Afghanistan heeft geen toekomst, het land is al 50 jaar in oorlog, en het heeft geen toekomst. Dit veroorzaakt veel verdriet en ik schaam me heel erg, de hele wereld kijkt naar ons", wees hij.

Ook Wahid (gefingeerde naam), 33 jaar, die al vier jaar als vluchteling in Portugal woont, heeft weinig hoop voor de toekomst van het land, integendeel. Met overtuiging zegt hij dat "de situatie nog erger zal worden" omdat de Taliban geen nieuwe of onbekende groep zijn, iedereen weet al waartoe ze in staat zijn, namelijk met de etnische minderheidsgroepen.

"Wij zijn Hazara, wij zijn een minderheid en de Taliban vinden dat niet leuk en elke dag kunnen ze slechte dingen met hen doen," zegt hij, verwijzend naar zijn zus en neefjes die in Kabul wonen, de enige familie die hij nog heeft in het land.

Op een dag na de verovering van Kabul door de Taliban heeft hij met zijn zus kunnen praten en via haar is hij te weten gekomen dat "de situatie steeds erger wordt, elke dag erger", dat zij bang is om gedood te worden en dat zij gewoon ergens het land uit wil.

Het is ook zijn zus, met wie hij regelmatig heeft gesproken, die hem vertelt dat de openbare diensten gesloten zijn, dat banken en gezondheidscentra niet werken, om nog maar te zwijgen van de grenzen of de luchthaven.

"Ook het sociale leven van de mensen, alles is gesloten. Als gezinnen iets moeten kopen wat ze niet kunnen kopen, dan is de situatie heel moeilijk en nu is het heel dubbelzinnig omdat we niet weten wat er gaat gebeuren", wijst hij erop.

Hij geeft toe dat de angst nu groter is omdat de Taliban "sterker lijken dan 20 jaar geleden, ze hebben meer wapens en meer militaire voertuigen in het land".

"Meer angst om mensen te doden omdat zij een islamitische regering willen vestigen volgens hun interpretatie. Zij accepteren geen andere geloofsovertuigingen en minderheden en de mensen die met buitenlanders samenwerkten lopen nu ook gevaar, iedereen", zei hij.

Wat zijn zus betreft, is een van de dingen die hem wat rustiger maakt het feit dat zij getrouwd is en daardoor "meer beschermd" is, want "voor andere meisjes is het erg moeilijk omdat de Taliban hen dwingen te trouwen".

Wat de laatste jaren en de toekomst van het land betreft, begrijpt Wahid dat de internationale gemeenschap al veel heeft geholpen, zowel bij de vorming van een nieuwe regering en het leger, als bij de vorming van een nieuwe grondwet en bij het opzetten van een "democratisch systeem" of bij het oprichten van instellingen ter verdediging van de mensenrechten.

"Nu hangt het af van de Afghanen, het zijn de Afghanen die deze verworvenheid in stand moeten houden", verdedigt hij.

Hij is echter niet erg optimistisch over deze mogelijkheid en geeft uiteindelijk toe dat het land "alles zal verliezen van de verworvenheden van de afgelopen 20 jaar".

De Taliban veroverden Kaboel, als bekroning van een offensief dat begon in mei, toen de terugtrekking van de strijdkrachten van de VS en de NAVO begon.

Internationale troepen zijn sinds 2001 in het land, als onderdeel van het offensief onder leiding van de Verenigde Staten tegen het extremistische regime (1996-2001), dat op zijn grondgebied de leider van Al Qaida, Osama bin Laden, verwelkomde, die in hoofdzaak verantwoordelijk is voor de terroristische aanslagen van 11 september 2001.

Met de inname van de hoofdstad kwam een einde aan een 20 jaar durende buitenlandse militaire aanwezigheid in Afghanistan van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten, waaronder Portugal.

Tegenover de wreedheid en de radicale interpretatie van de islam die het vorige regime kenmerkten, hebben de Taliban de Afghanen verzekerd dat "leven, eigendom en eer" zullen worden geëerbiedigd en dat vrouwen zullen kunnen studeren en werken.

Op 17 augustus hebben EU-diplomaten besloten de terugtrekking van burgers en diplomaten uit Afghanistan, waaronder Europese burgers, voort te zetten vanwege de "gevaarlijke situatie" waarin het land verkeert.