In een artikel gepubliceerd door Nature Medicine, hebben Portugese psychiaters, psychologen en psychotherapeuten de aandacht gevestigd op het belang van het beschermen van patiënten tijdens "kwetsbare toestanden van veranderd bewustzijn," benadrukkend dat psychedelische drugs steeds meer erkend worden om hun potentiële therapeutische eigenschappen.

Hoewel psychedelica zoals psilocybine, het hoofdbestanddeel in paddo's en LSD, veilig zijn en een "beperkt potentieel voor misbruik" hebben, hebben specialisten gezegd dat een "perfecte overgang van klinisch onderzoek naar de dagelijkse klinische praktijk" niet gegarandeerd is.

Onderzoeker Albino Oliveira-Maia, directeur van de Neuropsychiatrische Unit van de Champalimaud Foundation en auteur van het artikel, heeft eraan herinnerd dat psychedelische therapieën beperkt zijn gebleven tot onderzoek en klinische studies, maar zegt dat de realiteit lijkt te veranderen.

Hij geeft als voorbeeld het off-label gebruik - anders dan het gebruik waarbij de stof is onderzocht - van ketamine (hier alleen gebruikt als verdovingsmiddel) bij de behandeling van depressie en andere aandoeningen, ondanks het ontbreken van "duidelijke richtlijnen, formele goedkeuring van regelgevende instanties en aanbevelingen over psychologische ondersteuning".

"Er wordt een onderzoek gedaan dat voorziet dat deze stoffen een rol zouden kunnen krijgen binnen de gereguleerde werkelijkheid, of beter gezegd, dat ze goedgekeurd zouden kunnen worden als medicatie," legde de onderzoeker uit aan Lusa.

Deze moleculen, voegt hij eraan toe, "omdat ze een belangrijke kwalitatieve verandering van de bewustzijnstoestand teweegbrengen, zal er een regelgevend model voor moeten worden aangepast."

Albino Maia legt uit dat normaal gesproken, wanneer sommige stoffen worden goedgekeurd voor klinisch gebruik, de instructies, doseringen en gebruiksomgeving (in het ziekenhuis of een groter bereik) worden gedefinieerd. Hij zegt dat er in deze gevallen een aantal elementen zijn die "niet in de regelgeving van medicatiebureaus zitten", namelijk "het aanvullende gebruik van psychologische interventies, zoals psychotherapie of een minder georganiseerde interventie op het gebied van psychotherapie".

Hij zegt dat, omdat het nodig is "voor de werkzaamheid en veiligheid van de substantie", dit gebruik "geen duidelijk regelgevend kader heeft" - "Psychotherapie vermijdt het regelgevende veld van medicatiebureaus".

"Omdat het belangrijk is voor het gebruik van deze moleculen, of deze nieuwe medicijnen, in het geval dat ze worden goedgekeurd, betreden we een gebied waarin we geen duidelijke richtlijnen hebben over wat er gedaan moet worden naast het toedienen van de medicatie," waarschuwt hij.

Miguel Ricou, de andere co-auteur van het artikel, van de Orde van Psychologen, legde aan Lusa uit dat "wat er gevraagd wordt is dat we een norm beginnen te krijgen voor het gebruik van dit soort middelen".

"Dit is allemaal nog experimenteel en het is van fundamenteel belang dat we ons daarvan bewust zijn," stelt de specialist, eraan toevoegend dat "dit niet het gebruik van medicijnen is en dat we er dan klaar mee zijn. Het werkt niet op dezelfde manier. De sessies waarin je deze medicijnen neemt zijn experimentele sessies, ze duren zeven tot acht uur en de setting is totaal anders. Er zijn altijd twee therapeuten aanwezig."

Hij zegt dat specialisten "geloven in het potentieel van deze medicijnen," vooral voor veerkrachtige aandoeningen die niet op een andere manier geholpen kunnen worden, maar waarschuwt: "Als dit voor alles gebruikt gaat worden, op een ongereguleerde manier, zal er een herhaling van de jaren 80 gebeuren, toen alles creatief gebruikt ging worden en ze uiteindelijk verboden werden."

Volgens Albino Maia zou dit "vooral een groot probleem zijn voor mensen die ziek zijn en geen andere opties hebben".

"Om te proberen ethische normen te definiëren voor het gebruik van deze stoffen, werken onderzoekers en medische genootschappen al samen. Het idee, onthult Miguel Ricou, is om een groep mensen te hebben die kan reflecteren en legitimiteit heeft om, naast de beroepsverenigingen, te garanderen dat alles wordt gedaan zoals het hoort," vervolgt Maia.

"Vooral op een gebied dat zo gevoelig ligt als geestelijke gezondheid, is dit belangrijk als de behandelingen voor iedereen toegankelijk moeten zijn. We willen geen elitisme creëren bovenop de geestelijke gezondheid. Dat is de huidige zorg."