Lí Ban en haar hond leefden een jaar in een grot maar werden erg eenzaam. Ze bad tot de oude godin & goden dat ze een vis mocht worden om haar dagen door te brengen met de zalm en het zeeleven als gezelschap.

Haar wens werd vervuld en toen werd ze half vrouw & half zalm, een zeemeermin en haar hond een otter, in het Iers noemen we otters "madra uisce" wat zeehond betekent.

Credits: PA; Auteur: PA;

De "Annalen van Ulster" documenteren in 558 ook lí Ban. In dit verhaal leefde ze 300 jaar onder de zee. Er wordt verteld dat in de tijd van St Comgall zijn visser Béoán haar engelachtige gezang hoorde.

Ze werd Muirgen (Seaborn, van de zee) gedoopt.