As'nin ana özelliği, radyografik sakroiliitin varlığı, yani pelvik röntgende tanımlanabilen sakroiliak eklemlerin (sakrum ve iliak kemikler arasında) yapısal değişikliklerinin varlığıdır. Zamanla, sakroiliit lezyonları eklemin toplam füzyonuna ilerleyebilir. Öte yandan, hastalık omurganın diğer bölümlerini de etkileyebilir (yani servikal ve lomber omurga). Bu, daha sonra ön ve arka uzunlamasına bağların (“bambu” sütunu) kalsifikasyonu ile daha şiddetli bir aşamaya dönüşebilen vertebra (syndesmophytes) arasında oluşan kalsifikasyonlardan kaynaklanır. Bu hasar, hastalığın evrimi ve hastanın artan ağrı şikayetleri ile birikme eğilimindedir. Aynı zamanda bu hastaların hareketliliğinde önemli bir azalmaya yol açar.

AS nedenleri bilinmemektedir; ancak, sigara içmek bir risk faktörü olarak kabul edilmektedir. Ayrıca genetik bir yatkınlık olduğunu da biliyoruz, tanı aile üyeleri arasında daha sık görülür. Bu yatkınlığın çoğundan sorumlu gen HLA-B27'dir.

Bu hastalık esas olarak genç bireyleri etkiler. Oldukça nadirdir, ancak 45 yaşından sonra bireylerde semptom ve tanının başlaması imkansız değildir. Bu nedenle, özellikle hastalar yaşlandıklarında farkında olmalıyız 20 -e 40 yıllar kronik bel ağrısından şikayet etmeye başlar.

Başlıca tezahürü, inflamatuar bir ritim ile kronik bel ağrısıdır (3 aydan uzun süreler sürer). Bununla, bel ağrısının sabahları, herhangi bir fiziksel çaba olmadan önce bile mevcut olduğunu ve hastayı gece boyunca uyandırabileceğini, dinlenerek iyileşmediğini ve şaşırtıcı bir şekilde hareketle iyileşebileceğini kastediyoruz. Uzun süreli sabah sertliği de yaygındır. Artrit, entezit (tendon iltihabı) ve daktilit (belirli bir parmağın eklemlerini, tendonlarını ve bağ dokusunu içeren genelleştirilmiş inflamasyon) gibi diğer periferik belirti ve semptomlarla ilişki de karakteristiktir. Hastalığın erken evrelerinde bile, hastalar oldukça önemli düzeyde yorgunluk, günlük aktiviteleri için fonksiyonel kapasite kaybı ve iş bozukluğu gösterirler. Daha ileri vakalarda, omurganın ve etkilenen eklemlerin hareketliliğinin kaybı da yaşam kalitesinin kaybının önemli bir bileşenidir.

Yukarıda bahsedilen eklem ve eklem dışı belirtilere ek olarak, bu hastalar ayrıca osteoporoz ve gastroduodenal ülser gibi bir dizi ilişkili komorbiditeye sahiptir.

Bu hastaların tedavisi, iki ana direği temel alan kişiselleştirilmiş bir tedavi planı olmalıdır: farmakolojik ve farmakolojik olmayan tedavi. Birincisi, esasen çoğu hasta veya biyoteknolojik ilaçlar için (gerekirse) neyse ki etkili olan anti-enflamatuar ilaçların kullanımından oluşur. Bu seçenek, bu patolojiden muzdarip nüfus için yeni ufuklar açar, çünkü hastalığın seyrini önemli ölçüde değiştirme ve bu hastaların yaşam kalitesini büyük ölçüde artırma yeteneğine sahiptir.


Farmakolojik olmayan tedavi tüm hastalara çapraz olmalıdır: sağlıklı yaşam tarzı alışkanlıkları için tavsiye, yani sigarayı bırakma, dengeli beslenme ve düzenli egzersiz son derece önemlidir.



Daha fazla bilgi için Grupo HPA Saude ile iletişime geçin +351 282 420 400